ΚΑΛΛΙΘΕΑ: Από τη μεταπολίτευση (1974) μέχρι τους Ολυμπιακούς (2004)

[προηγούμενη]

Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ (1974-2004)
Η δημαρχία Γιάννη Γάλλου (1974-1985)  
Με τη μεταπολίτευση του Ιουλίου 1974 και εν όψει των δημοτικών εκλογών του Μαρτίου 1975 Δήμαρχος Καλλιθέας διορίστηκε ο δικαστικός κ. Εμμανουήλ Σεργάκης, ενώ ο Γιάννης Γάλλος τοποθετήθηκε Αντιδήμαρχος. Ο Γιάννης Γάλλος εξελέγη Δήμαρχος της πόλης σε τρεις διαδοχικές δημοτικές εκλογές (1975, 1978, 1982). Έχοντας εκλεγεί και πριν τη δικτατορία (1964) υπήρξε ο μακροβιότερος Δήμαρχος Καλλιθέας.
Καραμανλής, 1975
Η περίοδος 1975-90 συνδέθηκε στην Καλλιθέα με τη συστηματική προσπάθεια της διοίκησης του Δήμου να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό και τη διεύρυνση των δημοτικών υπηρεσιών, καθώς και στην αξιοποίηση των παραχωρούμενων από την Κυβέρνηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αρμοδιοτήτων. Συγκροτήθηκαν μια σειρά από δημοτικούς οργανισμούς και επιχειρήσεις, που προώθησαν τη μελέτη και επίλυση των τοπικών κοινωνικών προβλημάτων.
Γιάννης Γάλλος, 1975
Στη μεταδικτατορική θητεία του Γιάννη Γάλλου η δραστηριότητα του Δήμου επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής της Καλλιθέας, ενισχύθηκε η δημοτική υποδομή, ενώ ο Δήμος συμμετείχε αποφασιστικά στην προσπάθεια για την αναβάθμιση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το έργο αυτό συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του Γιώργου Ψαλλιδόπουλου, ο οποίος διαδέχτηκε τον Γιάννη Γάλλο το Φεβρουάριο του 1985 και εξελέγη δήμαρχος στις δημοτικές εκλογές του 1986.
Γιάννης Γάλλος, 1977
Ωστόσο σε ολόκληρη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, δηλαδή από την αποκατάσταση της δημοκρατίας (1974) μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, η Καλλιθέα συνέχισε να ανοικοδομείται και να μεγαλώνει, μετατρεπόμενη σταδιακά στη σημερινή τσιμεντούπολη. Οι δημοτικές προσπάθειες ήσαν αντίστοιχες με τις οικονομικές δυνατότητες. Εξαντλούνταν συνήθως σε μικρά έργα καλλωπισμού, καθώς και σε απαλλοτριώσεις οικοπέδων για την κατασκευή σχολικών εγκαταστάσεων για την εξυπηρέτηση του αυξανόμενου πληθυσμού.
Γιάννης Γάλλος, 1979
Κατά τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης η ανάγκη για τον εκσυγχρονισμό της Καλλιθέας ήταν πολύ μεγάλη. Στις επείγουσες ανάγκες περιλαμβάνονταν η διευθέτηση του αποχετευτικού συστήματος, η ανέγερση σχολικών κτηρίων και νέου δημαρχιακού μεγάρου, η συμπλήρωση του οδικού δικτύου, η εξυγίανση της παραλίας και του ρέματος του Ιλισσού, η απομάκρυνση του Ιπποδρόμου, η αναδιαμόρφωση πλατειών και χώρων πρασίνου, η δημιουργία παιδικών χαρών και η δημιουργία φορέων πολιτισμού και κοινωνικής πρόνοιας.
Πεζόδρομος
Ευαγγελίστριας
Την ίδια περίοδο κατασκευάστηκε το Παμποντιακό Ηρώο στην πλατεία Δαβάκη. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου, που έγιναν στις 20 Μαρτίου 1977, υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τους Καλλιθεάτες, μεγάλο μέρος των οποίων κατάγονταν από τον Πόντο. Στην τελετή των αποκαλυπτηρίων είχε παρευρεθεί και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος.
Ηρώο Ποντίων
Λόγω σοβαρής ασθένειας, το 1985 ο Ιωάννης Γάλλος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την τέταρτη δημαρχική θητεία του. Αναγκάσθηκε να παραιτηθεί και στη θέση του εξελέγη από την ομάδα της πλειοψηφίας ο τότε αντιδήμαρχος Γιώργος Ψαλιδόπουλος.
“Αργοναύτες Κομνηνοί”
Η δημαρχία Γιώργου Ψαλιδόπουλου (1985-1990)  
Ο Γιώργος Ψαλιδόπουλος εκλέχτηκε στο δημαρχικό αξίωμα από το δημοτικό συμβούλιο το 1985, έπειτα από την παραίτηση του Γιάννη Γάλλου. Στις δημοτικές εκλογές του 1986 επανεκλέχτηκε δήμαρχος, επικεφαλής της παράταξης Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα. Η θητεία του Γιώργου Ψαλιδόπουλου στο δημαρχικό αξίωμα συνέπεσε με περίοδο ενίσχυσης του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αξιοποιώντας θετικές προς την κατεύθυνση αυτή ρυθμίσεις και πιέζοντας για την παραχώρηση νέων αρμοδιοτήτων στον θεσμό, η διοίκηση προώθησε τη λειτουργία των Δημοτικών Επιχειρήσεων.
Πάρκο Καλλιθέας
Η δημαρχία Γιώργου Κυριόπουλου (1990-1998)  
Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1990 επικράτησε ο συνδυασμός Αλλαγή-Δημοκρατική Συνεργασία με επικεφαλής τον Γιώργο Κυριόπουλο. Η ενεργός ενασχόληση του Γιώργου Κυριόπουλου με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ξεκίνησε αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές του 1986, κατά τις οποίες ως επικεφαλής του συνδυασμού Αλλαγή-Δημοκρατική Συνεργασία είχε εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος Καλλιθέας. Στο δημαρχικό αξίωμα παρέμεινε δύο τετραετίες, καθώς η παράταξη της οποίας ηγούνταν επικράτησε και στις δημοτικές εκλογές του 1994.
Σύλλογος
Κωνσταντινουπολιτών
Στόχος του Γιώργου Κυριόπουλου ήταν η συστηματική αναβάθμιση και ανάπτυξη της Καλλιθέας. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της επιλογής ήταν η συστηματική μηχανοργάνωση των δημοτικών υπηρεσιών, η κατασκευή της ιστοσελίδας του Δήμου Καλλιθέας και, κυρίως, η διοργάνωση του Αναπτυξιακού Συνεδρίου για την Αναβάθμιση της Καλλιθέας τον Δεκέμβριο του 1992. Σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ καλύφθηκε η κοίτη του Ιλισσού, ενώ πάνω από το ποτάμι διαμορφώθηκε σχετικά εκτεταμένος χώρος πρασίνου με χώρους αναψυχής και άθλησης. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1999.
Καραμανλής, 1999
Η δημαρχία Κώστα Ασκούνη (1998-σήμερα)  
Ο Κώστας Ασκούνης εκλέχτηκε εξελέγη για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 1998, επικεφαλής του συνδυασμού Συνεργασία για την Καλλιθέα. Στις ίδιες εκλογές το αξίωμα του δημάρχου είχαν επίσης διεκδικήσει ο Νίκος Παπαθανάσης, ο τότε απερχόμενος δήμαρχος Γιώργος Κυριόπουλος, Αριστείδης Αβραμίδης. ο Χρήστος Κασαλιάς και η Χρυσάνθη Αντωνάτου.
Αρβελέρ, 2006
Επικεφαλής του ίδιου συνδυασμού, ο Κώστας Ασκούνης επανεξελέγη δήμαρχος Καλλιθέας και στις δημοτικές του Οκτωβρίου 2002. Υποψήφιοι δήμαρχοι ήσαν επίσης η Μαρία Σταμούλη, ο Βασίλης Δημόπουλος και η Μαρία Μπενέκου. Ο Κώστας Ασκούνης επανεξελέγη για τρίτη θητεία τον Οκτώβριο του 2006. Υποψήφιοι ήσαν επίσης ο Γιάννης Χατζόπουλος, ο Βασίλης Δημόπουλος και ο Γιώργος Χελάκης.
Τζιτζιφιές, 2004
Κατά τις περιόδους της θητείας του Κώστα Ασκούνη ως κεντρικό θέμα για την αναπτυξιακή προοπτική της Καλλιθέας αναδείχθηκε ο ρόλος των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στην παραλία των Τζιτζιφιών και στον χώρο του τέως Ιπποδρόμου, τόσο εν όψει όσο και μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Η Καλλιθέα γινόταν και πάλι, όπως και στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, μια Ολυμπιακή πόλη και συμμετείχε ενεργά σε αυτό το παγκόσμιας σημασίας αθλητικό γεγονός.
Τζιτζιφιές, 1980
ΝΕΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ  
Σε ολόκληρη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης η Καλλιθέα, που περιρίζεται γεωγραφικά ανάμεσα στον Ιλισό, τη λεωφόρο Συγγρού και την παραλία, συνέχιζε να μεγαλώνει, εξαντλώντας κάθε περιθώριο οικιστικής ανάπτυξης, με συστηματική κατεδάφιση των μονοκατοικιών και με εκμετάλλευση κάθε σπιθαμής αδόμητης γης. Ωστόσο η πόλη σταδιακά απέκτησε νέες υποδομές, οι κυριότερες από  τις οποίες αναφέρονται στη συνέχεια.
Κάλυψη Ιλισού
Κατασκευή του σταθμού “Ταύρος – Ελ. Βενιζέλος” (1983)  
Από το 1983 η Καλλιθέα άρχισε να εξυπηρετείται και από δεύτερο σιδηροδρομικό σταθμό των ΗΣΑΠ, τον σταθμό “Ελευθέριος Βενιζέλος – Ταύρος”. Ο σταθμός κατασκευάστηκε στα δυτικά όρια της πόλης, στην απόληξη των οδών Χαροκόπου και Αγίων Πάντων και εξυπηρετεί τους κατοίκους της βόρειας Καλλιθέας, αλλά και του γειτονικού δήμου Ταύρου.
Ταύρος, 1983
Κατασκευή του κλειστού δημοτικού γυμναστηρίου “ΕΣΠΕΡΟΣ” (1986)  
Στην κορυφή του Λόφου Σικελίας, στο χώρο του ανοικτού γηπέδου του ΕΣΠΕΡΟΥ, κατασκευάστηκε το 1986 το ομώνυμο κλειστό δημοτικό γυμναστήριο. Έτσι ο ΕΣΠΕΡΟΣ, που είχε ήδη προβιβαστεί τέεσερις (4) φορές στην Α’ Εθνική κατηγορία μπάσκετ (1972, 1978, 1980, 1982) και μία στην Α’ Εθνική κατηγορία βόλλεϋ (1971), μπόρεσε επιτέλους να δίνει τους αγώνες του μέσα στην πόλη του. Σταδιακά άρχισαν να κατασκευάζονται ανοικτά και κλειστά γυμναστήρια και σε άλλες περιοχές της πόλης, όπως το Κλειστό γυμναστήριο “Εθνικής Αντίστασης” δίπλα στο συγκρότημα σχολείων που φτιάχτηκαν στο χώρο του παλαιού εργοστασίου της “Πειραϊκής Πατραϊκής” και πιο πρόσφατα το Κλειστό Γυμναστήριο της οδού Κατσώνη στις Τζιτζιφιές.
Η μακέτα του κλειστού
του ΕΣΠΕΡΟΥ
   
Κατασκευή του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου  
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 λειτουργεί μέσα στα όρια του δήμου, επί της Λεωφόρου Συγγρού, κοντά στον χώρο του Ιπποδρόμου, το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, μια από τις πιο σύγχρονες καρδιοχειρουργικές μονάδες της χώρας, που κατασκευάστηκε με πόρους του Ιδρύματος Ωνάση.
Ωνάσειο
Εκσυγχρονισμός του Δημοτικού Σταδίου  
Το Δημοτικό Στάδιο, που άρχισε να φιλοξενεί την ποδοσφαιρκή ομάδα της  πόλης από το φθινόπωρο του 1972, βελτιώθηκε σταδιακά. Οι τελευταίες βελτιώσεις (ανακατασκευή, χλοοτάπητα, ηλεκτροφωτισμός,  στέγαστρο, νέα ανατολική εξέδρα) συνέπεσαν με την προαγωγή της ΠΑΕ ΓΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑ στην Α’ Εθνική κατηγορία το 2002, όπου αυτή αγωνίστηκε μέχρι το 2006.
Δημοτικό Στάδιο
Ανακαίνιση σταθμών Καλλιθέας και Ταύρου  
Εν όψει των Ολυμπαικών Αγώνων του 2004, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί Καλλιθέας και Ταύρου, όπως άλλωστε όλοι οι σταθμοί των ΗΣΑΠ, ανακαινίστηκαν και απέκτησαν βελτιωμένη λειτουργικότητα (κυλιόμενες σκάλες κλπ.).


Καλλιθέα, 2004

Αναμορφώθηκε επίσης το πλέγμα των λεωφορειακών γραμμών που διέρχονται από αυτούς τους σταθμούς, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των κατοίκων της Καλλιθέας και των γειτονικών περιοχών.
Ταύρος, 2004
Η απομάκρυνση του Ιπποδρόμου (2003)  
Η απομάκρυνση του Ιπποδρόμου, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, σηματοδότησε το οριστικό τέλος μιας μεγάλης περιόδου υποβάθμισης της περιοχής των Τζιτζιφιών και ικανοποίησε ένα ιστορικό αίτημα των κατοίκων και του δήμου. Δημιουργήθηκαν ελπίδες, ότι η παραχώρηση της χρήσης του χώρου στον Δήμο Καλλιθέας, με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου το 2004, θα άνοιγε νέες προοπτικές.
Ιππόδρομος
Η προβλεπόμενη Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του δήμου και των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών μπορούσε να συμβάλει αποφασιστικά στη δημιουργία νέων κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων, καθώς και στην ουσιαστική ενίσχυση της αθλητικής και πολιτιστικής υποδομής της Καλλιθέας. Το ζήτημα αυτό, καθώς και ο τρόπος αξιοποίησης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων της παραλίας της Καλλιθέας, βρίσκονται σε εξέλιξη και παρουσιάζονται στην επόμενη σελίδα. Ζητούμενο είναι   η αποτροπή της σχεδιαζόμενης εμπορικής εκμετάλλευσης των χώρων και η χρησιμοποίησή τους ως χώρων άθλησης, πολιτισμού και αναψυχής.
Παραλία Καλλιθέας
Η επαναλειτουργία του τραμ στο θαλάσσιο μέτωπο (2004)  
Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 κατασκευάστηκε και λειτούργησε σε δικό της αποκλειστικό διάδρομο η γραμμή τραμ Νέου Φαλήρου – Βούλας. Η γραμμή, που διέρχεται κατά μήκος από την παραλία της Καλλιθέας, εξυπηρετεί εγκάρσιες συνδέσεις και συμβάλλει σε μετακινήσεις πιο φιλικές προς το περιβάλλον.
Τραμ παραλίας
Απαλοτριώσεις χώρων. Κατασκευή σχολικών κτιρίων  
Τέλος ιδιωτικοί χώροι, κυρίως εγκαταλειμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, απαλλοτριώθηκαν από τον Δήμο στα πλαίσια ενός εκτεταμένου προγράμματος ενίσχυσης της σχολικής κτιριακής υποδομής, αύξησης του αριθμού των σχολείων και της μετατροπής όλων σε πρωινά. Μέχρι τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης τα σχολεία της Καλλιθέας λειτουργούσαν σχεδόν κατά κανόνα ανα δύο, συνήθως σε ακατάλληλες εγκαταστάσεις και εναλασσόμενα πρωί-απόγευμα.
Παραλία Καλλιθέας
Ο ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ ΑΠΌ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ  
Ωστόσο στη διάρκεια της ίδιας περιόδου (μεταπολίτευση), η Καλλιθέα, που δυτικά ήταν έτσι κι αλλιώς εξαρχής αποκλεισμένη από το ποτάμι και την παράλληλη γραμμή του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου και που επί δικτατορίας αποκλείστηκε και από το νότιο θαλάσσιο μέτωπο με το μπάζωμα της παραλίας και την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου, αποκλείστηκε αργότερα (1980) και από την ανατολική πλευρά, με τη μετατροπή της λεωφόρου Συγγρού σε κλειστό αυτοκινητόδρομο.  
Οι Καλλιθεάτες θα μπαινόβγαιναν πια στην πόλη τους μέσα από γέφυρες και υπόγειες διαβάσεις. Ανοικτή παρέμενε μέχρι το 2002 μόνο η παραδοσιακή προσπέλαση στο Κέντρο της Αθήνας στην παλιά διαδρομή του τραμ και αργότερα του τρόλλεϋ (Κουκάκι, Μακρυγιάννη). Καταργήθηκε όμως κι αυτή πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες  του 2004, με τις πεζοδρομήσεις στην περιοχή Μακρυγιάννη και Διονυσίου Αρεοπαγίτου.  
ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΥΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ (1990)  
Με τις μεταβολές που επέφερε η πτώση του σοβιετικού καθεστώτος το 1989, οι εναπομείναντες Πόντιοι της Σοβιετικής Ένωσης άρχισαν σταδιακά να μετοικούν στην Ελλάδα, με την ελπίδα για ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον. Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης συνδυάστηκε με αναζωπύρωση των εθνικισμών στις νότιες σοβιετικές δημοκρατίες (Γεωργία, Αμπχαζία κλπ.), κατάσταση που δυσκόλευε ιδιαίτερα την εκεί  παραμονή των τελευταίων Ελλήνων Ποντίων. Μεγάλο μέρος από το αυτό το πέμπτο κύμα προσφύγων απορροφήθηκε από την Καλλιθέα, ενώ ακόμη μεγαλύτερο αυτοστεγάστηκε πρόχειρα στις παρυφές του Λεκανοπέδιου (Μενίδι, Ασπρόπυργος).
Η Καλλιθέα από
τον Λυκαβηττό
ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΤΟΥ 2004  
Η βιωσιμότητα όμως της 8ης σε πληθυσμό πόλης της Ελλάδας φαινόταν ότι θα κριθεί οριστικά στο θαλάσσιο μέτωπο. Οι προτάσεις του φακέλου υποψηφιότητας της Αθήνας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 ακούγονταν πολύ ελκυστικές.  

[συνέχεια]