|
Καλλιθέα, 3 Ιουνίου 2006 Αρ. πρωτ. Προς Πρόεδρο FIBA-EUROPE κ. Γ. Βασιλακόπουλο Πρόεδρο ΕΟΚ κ. Α. Μιαούλη Πρόεδρο ΕΣΚΑΝΑ κ. Ι. Παλάτο Θέμα: Πρόταση Αναδιάρθρωσης Εθνικών Πρωταθλημάτων Καλαθοσφαίρισης Ανδρών σχετ.: Η 3093/17.05.2004 επιστολή μας προς ΕΟΚ Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, Στην παρούσα επιστολή περιλαμβάνονται επισημάνσεις, διαπιστώσεις και προτάσεις για μια ορθολογική δομή και λειτουργία των εθνικών πρωταθλημάτων καλαθοσφαίρισης ανδρών. Αντίστοιχες προτάσεις διατυπώσαμε και προ διετίας με την παραπάνω σχετική επιστολή μας. Τότε οι προτάσεις μας δεν μελετήθηκαν σοβαρά. Αντίθετα, θεωρήθηκε ότι «υπερκαλύφθηκαν» από την πρόσκαιρη λύση της αύξησης των ομάδων των Α2’ και Β’ Εθνικών κατηγοριών από δεκατέσσερις (14) σε δεκαέξι (16). Επειδή τα προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται, πιστεύουμε ότι είναι πιο καιρός, για τους λόγους που αναπτύσσονται στην παρούσα, να αναθεωρηθεί άμεσα η ανορθολογική δομή των εθνικών πρωταθλημάτων καλαθοσφαίρισης ανδρών. Η πλήρης και αναλυτική πρόταση που υποβάλλουμε συνοψίζεται στον παρακάτω πίνακα:
Είμαστε βέβαιοι ότι θα μελετήσετε την παρούσα επιστολή και ότι, αναγνωρίζοντας την ορθότητα των επιχειρημάτων μας, θα συντελέσετε με τις αποφάσεις σας στην άρση των αδιεξόδων και των προβλημάτων των ελληνικών πρωταθλημάτων. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στη διάρκεια της τελευταίας τουλάχιστον 20ετίας ο σύλλογός μας είχε την ευκαιρία να λάβει μέρος σε όλες τις βαθμίδες των πρωταθλημάτων εθνικών κατηγοριών (1987-1989 Α2’ Εθνική, 1989-1990 Α1’ Εθνική, 1990-1999 A2’ Εθνική, 1999-2000 Α1’ Εθνική, 2000-2001 Α2’ Εθνική, 2001-2002 Β’ Εθνική, 2002-2006 Γ’ Εθνική) και να διαπιστώσει, ότι τα προβλήματα του οικοδομήματος της ελληνικής καλαθοσφαίρισης είναι πολλά και ποικίλα και σχετίζονται κυρίως με: α. Το οικονομικό αδιέξοδο των περισσοτέρων Κ.Α.Ε., για την υπέρβαση του οποίου τίθενται σε ισχύ διατάξεις αμφισβητούμενης εγκυρότητας. β. Τον σχεδόν γενικευμένο αφελληνισμό της καλαθοσφαίρισης σε επίπεδο Α1’ Εθνικής κατηγορίας. γ. Την προϊούσα αδυναμία των παραδοσιακών πυλώνων της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, των ιστορικών δηλαδή συλλόγων των συνοικιών του Κέντρου, της Θεσσαλονίκης και των μεγάλων επαρχιακών πόλεων, να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις των επαγγελματικών πρωταθλημάτων και όχι μόνο των ανωτάτων κατηγοριών. Είναι πια κοινό μυστικό, ότι και στη Β’ και Γ’ Εθνική, αλλά και στα ανταγωνιστικά τοπικά πρωταθλήματα των μεγάλων Ενώσεων, ο ρόλος των μάνατζερς και των ιδιωτικών συμφωνητικών μεταξύ μάνατζερς, παικτών και συλλόγων είναι γενικευμένος. Σε περιπτώσεις προσφυγών, τα ιδιωτικά αυτά συμφωνητικά, που τυπικά αναφέρονται σε «οδοιπορικά» αθλητών αγωνιζομένων σε «ερασιτεχνικούς» συλλόγους, αντιμετωπίζονται από τα δικαστήρια επίλυσης εργατικών διαφορών ως αποδεικτικά επαγγελματικής σχέσης εξαρτημένης εργασίας. δ. Την αδυναμία του συνόλου σχεδόν των σωματείων στις εθνικές κατηγορίες να ιδρύσουν (ή και να διατηρήσουν) βιώσιμες καλαθοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες (Κ.Α.Ε.), σύμφωνα με τις απαιτήσεις μιας νομοθεσίας, η οποία εξαρχής ανταποκρινόταν στις δυνατότητες ελαχίστων συλλόγων, οι περισσότεροι από τους οποίους, παρ’ όλ’ αυτά, έχουν ήδη πτωχεύσει ως Κ.Α.Ε. τουλάχιστον μία φορά. ε. Την αδυναμία διαμόρφωσης μακρόπνοης προοπτικής για το σύνολο των καλλιεργούντων την καλαθοσφαίριση ελληνικών συλλόγων, με εξαίρεση ίσως τους τρεις μεγάλους του Κέντρου. Την πορεία «προβιβάζομαι – μετατρέπομαι σε ΚΑΕ – υποβιβάζομαι – μετατρέπομαι σε ερασιτεχνικό σωματείο – ξαναϋποβιβάζομαι μέχρι να ισορροπήσω» έχουν ακολουθήσει πολλοί από τους συλλόγους που καλλιεργούν το μπάσκετ στην Ελλάδα επί 40, 50, 60 ή περισσότερα χρόνια. Μεταξύ αυτών και ο Π.Ο.Κ. Έσπερος, που συμμετέχει ανελλιπώς στα πρωταθλήματα καλαθοσφαίρισης από το 1944. 2. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ 56 ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗ Γ’ ΕΘΝΙΚΗ; Η «αναγκαιότητα» της «εξυπηρέτησης» δεκαεπτά (17) προβιβασμών στη Γ’ Εθνική ετησίως αποτελεί την αιτία της ανορθολογικότητας της υφιστάμενης δομής του οικοδομήματος των εθνικών κατηγοριών καλαθοσφαίρισης ανδρών. Στο ελληνικό μπάσκετ ανδρών, σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο άθλημα, το 55% των ομάδων (56 από τις 102) αγωνίζονται στην 4η ιεραρχικά κατηγορία (Γ’ Εθνική) και το υπόλοιπο 45% (46 ομάδες) αγωνίζονται στις τρεις ανώτερες (Α1’, Α2’ και Β’ Εθνική) ! Η πιθανότητα που παρέχεται στις εκάστοτε 56 ομάδες της Γ’ Εθνικής κατηγορίας να συντηρήσουν ελπίδες και προοπτικές εξέλιξης είναι πολύ μικρή. Ο αριθμός των προβιβαζομένων ετησίως (4 στις 56 ή 7%) είναι εξαιρετικά μικρός. Ταυτόχρονα ο αριθμός των υποβιβαζομένων και επανερχομένων στα τοπικά πρωταθλήματα (17 στις 56 ή 30%) είναι υπερβολικά μεγάλος. Στη διάρκεια της τελευταίας τουλάχιστον τετραετίας, στους δύο ομίλους Νότου της Γ’ Εθνικής ο πρωταθλητής ήταν γνωστός από την ημέρα της κλήρωσης των ομίλων. Κατά κανόνα ο πρωταθλητής ήταν το σωματείο που εναπόθεσε την αγωνιστική του τύχη σε συγκεκριμένο «γραφείο», προμηθευόμενο από το «γραφείο» όχι μόνο καλαθοσφαιριστές και προπονητές, αλλά και άλλου είδους «εξυπηρέτηση» όπως ευρέως φημολογείται. Η συγκεκριμένη δομή του πρωταθλήματος Γ’ Εθνικής (προβιβάζεται ο 1ος στους 14) όχι μόνο ευνοεί αυτού του είδους το παρασκήνιο, αλλά ενδεχομένως και μυθοποιεί υπέρμετρα τον ρόλο των «γραφείων». Στη μυθοποίηση αυτή αποφασιστικός είναι ο ρόλος των ίδιων των «γραφείων», που «διαφημίζουν» εντέχνως και συνεχώς τις «δυνατότητές» τους. Αν ξεπεραστεί το τεχνητό «πρόβλημα» του προβιβασμού στη Γ’ Εθνική όλων των πρωταθλητριών των Ενώσεων, ανεξαρτήτως του τι εκπροσωπεί κάθε Ένωση, ποια γεωγραφική ενότητα καλύπτει και ποιες προοπτικές διάκρισης στο πρωτάθλημα Γ’ Εθνικής παρέχονται στην εκάστοτε ετήσια πρωταθλήτριά της, τότε θα συμφωνήσουμε όλοι, ότι δύο (2) όμιλοι Γ’ Εθνικής, ένας Βορρά κι ένας Νότου, είναι υπεραρκετοί. 3. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ 17 ΠΡΟΒΙΒΑΣΜΟΙ/ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΙ ΑΠΟ/ΠΡΟΣ Γ’ ΕΘΝΙΚΗ; Η υφιστάμενη ανορθολογική δομή των εθνικών πρωταθλημάτων «εδράζεται», όπως προαναφέραμε, στην «αναγκαιότητα» να εκπροσωπούνται κάθε χρόνο στον πρωτάθλημα Γ’ Εθνικής οι δεκαεπτά (17) πρωταθλήτριες Ενώσεων και Τοπικών Επιτροπών που απέκτησαν υπόσταση στη διάρκεια των ετών. Ούτε η διοικητική δομή της χώρας αλλά ούτε και οι προοπτικές περιφερειακής ανάπτυξης του αθλήματος συμβαδίζουν με την επί 15ετία τουλάχιστον προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία: (α) Από τους 4 νομούς της Θεσσαλίας θα προβιβάζεται κάθε χρόνο 1 ομάδα, αφού στην περιοχή υπάρχει 1 ένωση (ΕΣΚΑΘ). (β) Από τους 7 νομούς της Πελοποννήσου θα προβιβάζονται κάθε χρόνο 3 ομάδες, αφού στην περιοχή υπάρχουν 3 ενώσεις (ΕΣΚΑΗ, ΕΣΚΑΚ, ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ). (γ) Από τον νομό Χαλκιδικής θα προβιβάζεται κάθε χρόνο 1 ομάδα, αφού στην περιοχή υπάρχει 1 ένωση (ΕΚΑΣΧ). Και ούτω καθ’ εξής. Ανεξαρτήτως των προθέσεων, το «δρομολόγιο» των περισσοτέρων από τις πρωταθλήτριες των επαρχιακών κυρίως τοπικών ενώσεων είναι δεδομένο: Μία (το πολύ δύο) χρονιές στη Γ’ Εθνική και επιστροφή στο τοπικό πρωτάθλημα. Αντίθετα, θεωρούμε ότι η ΕΟΚ, οι Ενώσεις και οι Τοπικές Επιτροπές μπορούν και πρέπει να συμφωνήσουν σε μια ορθολογική δομή των εθνικών πρωταθλημάτων (ένας ή δύο όμιλοι ανά εθνική κατηγορία), αναθεωρώντας την ουσία του προβλήματος, δηλαδή τον αριθμό των ετησίως προβιβαζομένων στην (και υποβιβαζομένων από την) Γ’ Εθνική. Δεκαεπτά (17) προβιβαζόμενοι και υποβιβαζόμενοι κάθε χρόνο είναι πάρα πολλοί. Καμιά πραγματική ανάγκη δεν εξυπηρετούν, παρά μόνον ίσως τη διατήρηση ισορροπιών. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις μέσω των οποίων θα μπορούσαν να προβιβάζονται ετησίως στη Γ’ Εθνική 10 το πολύ ομάδες (5 σε καθένα από τους 2 ομίλους) έναντι των 17 σημερινών (σε 4 ομίλους). Για παράδειγμα: Στο Νότιο Όμιλο της Γ’ Εθνικής θα μπορούσαν να προβιβάζονται: Στο Βόρειο Όμιλο της Γ’ Εθνικής θα μπορούσαν να προβιβάζονται: Η λογική του παραπάνω παραδείγματος, με το οποίο οι ετησίως προβιβαζόμενες 10 ομάδες στη Γ’ Εθνική προέρχονται: (α) 3 από το Λεκανοπέδιο, (β) 2 από το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης και (γ) 5 ανά μία από μείζονες περιφέρειες (Μακεδονία-Θράκη, Θεσσαλία, Ήπειρος-Στερεά, Πελοπόννησος, Κρήτη-νησιά), βρίσκεται από όλες τις απόψεις (συγκέντρωση πληθυσμών, οικονομική βιωσιμότητα, ανάπτυξη αθλήματος, προοπτικές αθλήματος) πλησιέστερα προς τη σημερινή αθλητική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, οποιοσδήποτε διαφορετικός από τον παραπάνω τρόπος προβιβασμού δέκα (10) το πολύ ομάδων στη Γ’ Εθνική των δύο (2) ομίλων είναι σαφώς προτιμότερος και ορθολογικότερος από τη σημερινή κατάσταση και πρέπει να απασχολήσει σοβαρά το προσεχές 15ο Συνέδριο Ενώσεων και Τοπικών Επιτροπών (Αράχωβα, 23-25 Ιουνίου 2006). 4. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΩΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ; Θεωρούμε ότι είναι προς τον συμφέρον όλων των δυνάμεων της ελληνικής καλαθοσφαίρισης να ισχύσει μια νέα δομή των πρωταθλημάτων εθνικών κατηγοριών καλαθοσφαίρισης, με την οποία: α. Να διατηρείται αμείωτο το βαθμολογικό ενδιαφέρον στη διάρκεια ολόκληρης της αγωνιστικής περιόδου. β. Να αποδραματοποιούνται οι υποβιβασμοί και προβιβασμοί και να αποτρέπονται οι διαλυτικές εξελίξεις σε ομάδες που υποβιβάζονται από την Α1’ Εθνική κατηγορία, αφού η προοπτική της επανόδου δεν θα προβάλλει ανέφικτη. γ. Να ενθαρρύνεται η οικοδόμηση ομάδων από γηγενείς αθλητές, με τα αντίστοιχα οφέλη για τις εθνικές ομάδες και το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα. δ. Να επεκτείνεται προς τις ανώτερες ιεραρχικά κατηγορίες η περιφερειακή αντιπροσωπευτικότητα. Ο σύλλογός μας προτείνει την παρακάτω δομή για τα εθνικά πρωταθλήματα της ΕΟΚ από την περίοδο 2007-08:
Ένα μόνο εμπόδιο πρακτικά υφίσταται για την υιοθέτηση της παραπάνω ορθολογικής δομής: Να γίνει αποδεκτή σε επίπεδο ΕΟΚ, Ενώσεων και Τοπικών Επιτροπών η αναγκαιότητα της άρσης του παραλογισμού του σχετικού με τον αριθμό των ετησίως προβιβαζόμενων στη Γ’ Εθνική ομάδων (και αντιστοίχως ο ίδιος αριθμός των υποβιβαζομένων από αυτήν). Στο πρωτάθλημα Γ’ Εθνικής η περιφερειακή ανισότητα είναι εγγενής, φοβούμαστε όχι στη βάση κάποιας σχεδιασμένης λογικής, αλλά προκειμένου να ικανοποιείται η υποκειμενική πραγματικότητα των Ενώσεων. Η άνιση μεταχείριση είναι προφανής στις προκηρύξεις: · Στους ομίλους βορρά συμμετέχουν ομάδες από το ένα τρίτο της χώρας (Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία). Από καθένα από τους ομίλους τους βορρά υποβιβάζονται 2-4 ομάδες. · Στους ομίλους νότου συμμετέχουν ομάδες από όλη την υπόλοιπη Ελλάδα (Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα, Επτάνησα, Πελοπόννησος, νησιά Αιγαίου, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Κρήτη). Από καθένα από τους ομίλους τους νότου υποβιβάζονται 4-6 ομάδες. Σε αντίθεση με τον σημερινό συνωστισμό στη βάση της πυραμίδας των εθνικών κατηγοριών (56 από τις 102 ομάδες αγωνίζονται στη Γ’ Εθνική) προτείνουμε λογικότερη κατανομή, όπου πέρα από την ανώτατη κατηγορία (Α1’ Εθνική) των 14 ομάδων και την Α2’ Εθνική των 16 ομάδων, σε καθεμιά από τις υπόλοιπες κατηγορίες (Β’ και Γ’ Εθνική) αγωνίζονται 32 ομάδες (σε δύο ομίλους – βορρά και νότου – των 16), εξοικονομώντας και σημαντικό μέρος της δαπάνης μεγάλων μετακινήσεων (π.χ. από το Ηράκλειο στην Ξάνθη, από τη Ρόδο στη Σιάτιστα κλπ.). Με την πρότασή μας επιτυγχάνεται δικαιότερη κατανομή των εκατό δύο (102) ομάδων των τεσσάρων εθνικών κατηγοριών. 5. ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ (περίοδος 2006-07) Θεωρούμε ότι η προτεινόμενη νέα δομή των εθνικών πρωταθλημάτων καλαθοσφαίρισης πρέπει οπωσδήποτε να ισχύσει από την μεταπροσεχή περίοδο 2007-08, προκειμένου (α) να αντιμετωπιστεί εγκαίρως η περαιτέρω εξέλιξη διαλυτικών φαινομένων και (β) να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον. Η μετάβαση από τη σημερινή στη νέα δομή μπορεί να γίνει μέσω της περιόδου προσαρμογής 2006-07, με τον τρόπο που φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί: ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΔΟΜΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2006-07
Η πρότασή μας για τον τρόπο μετάβασης στη νέα δομή των εθνικών πρωταθλημάτων από την περίοδο 2007-08 δεν επιδεινώνει (σε σχέση με την ισχύουσα κατάσταση) τη θέση κανενός καλαθοσφαιρικού σωματείου. Στην ουσία η πρότασή μας ευνοεί τη συνολική αγωνιστική δομή της καλαθοσφαίρισης ανδρών στην Ελλάδα. Η υιοθέτηση της πρότασής μας δεν προϋποθέτει την άμεση αναθεώρηση των ισχυόντων σήμερα, που αφορούν το επαγγελματικό και το ερασιτεχνικό μπάσκετ. Σε κάθε όμως περίπτωση είμαστε σύμφωνοι με την ολότητα των ελληνικών σωματείων καλαθοσφαίρισης, ότι επαγγελματικό μπάσκετ στην Ελλάδα, με τη σημερινή μορφή και τα σημερινά οικονομικά μεγέθη, δεν νοείται. Ελάχιστες Κ.Α.Ε. ικανοποιούν τις προϋποθέσεις ενός τέτοιου επαγγελματισμού, όντας όμως κι αυτές απόλυτες εξαρτημένες, σε ό, τι αφορά το εγχώριο έμψυχο δυναμικό, από τους μικρότερους συλλόγους-σκαπανείς του αθλήματος. Είμαστε βέβαιοι ότι αντιλαμβάνεστε, ότι με την παρούσα επιστολή δεν στοχεύουμε στη διεκδίκηση προνομιακής μεταχείρισης. Εκφράζουμε απλώς την αγωνία και τις ανησυχίες ενός ιστορικού καλαθοσφαιρικού σωματείου, που διακρίθηκε πάντοτε στηριζόμενο στις δικές του δυνάμεις και τους δικούς του αθλητές και που διαβλέπει καθημερινά, ότι οι προοπτικές συνέχισης της φιλοπρόοδης και παραγωγικής αυτής λειτουργίας ναρκοθετούνται από την ίδια τη δομή των εθνικών πρωταθλημάτων και από τις παρενέργειες τις οποίες η δομή αυτή υποθάλπει. Με εκτίμηση Για το ΔΣ του Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Η πρόταση για την αναδιάρθρωση των εθνικών πρωταθλημάτων
Leave a Reply