Greece lies bankrupt, humiliated and ablaze: is cradle of democracy finished? |
Η Ελλάδα κείται πτωχευμένη, ταπεινωμένη και φλεγόμενη: Τελείωσε άραγε η κοιτίδα της δημοκρατίας; |
The violence, looting and chaos engulfing the country underlines growing rift between the Greek people and their politician |
H βία, η λεηλασία και το χάος που καταπίνουν τη χώρα υπογραμμίζουν το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα στον Ελληνικό λαό και τους πολιτικούς του |
Helena Smith
www.guardian.co.uk
Monday 13 February 2012
21.37 GMT |
Έλενα Σμιθ
www.guardian.co.uk
Δευτέρα 13η Φεβρουαρίου 2012
21.37 Ώρα Γκρήνουιτς |
|
Μετάφραση: esperos.com |
 |
Police clash with protesters during an anti-austerity strike in Athens. Photograph: Louisa |
Σύγκρουση της αστυνομίας με διαδηλωτές κατά τη διάρκεια μιας απεργίας κατά της λιτότητας στην Αθήνα. |
Greece got rid of its military dictators in July 1974. But almost four decades later, as the debt-stricken country endures a crisis that some might say is almost as bad as the long dark night of their rule, it is still impossible to protest in the cradle of democracy. |
Η Ελλάδα ξεφορτώθηκε τους στρατιωτικούς της δικτάτορες τον Ιούλιο του 1974. Αλλά σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, καθώς η χώρα που έχει πληγεί από το χρέος υπομένει μια κρίση που μερικοί λένε ότι είναι σχεδόν τόσο κακή όσο η μακρά σκοτεινή νύχτα της κυριαρχίας τους, εξακολουθεί να είναι αδύνατο να διαμαρτυρηθεί κανείς στο λίκνο της δημοκρατίας. |
When tens of thousands of Greeks tried to demonstrate peacefully in front of the large sandstone parliament building on Sunday night, they were met almost immediately with volleys of teargas. The toxic fumes were the authorities’ answer not only to the popular opposition unleashed by the prospect of yet more austerity but the fear that underpins it. For angst, like uncertainty, is now haunting Greece. |
Όταν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες προσπάθησαν να διαδηλώσουν ειρηνικά μπροστά στο μεγάλο κτίριο του κοινοβουλίου την Κυριακή το βράδυ, σχεδόν αμέσως αντιμετώπισαν βολές δακρυγόνων. Οι τοξικές αναθυμιάσεις ήταν η απάντηση των αρχών, όχι μόνο στη λαϊκή αντίθεση την οποία απελευθέρωσε η προοπτική ακόμα περισσότερης λιτότητας, αλλά και στον φόβο πάνω στον οποίο θεμελιώνεται αυτή. Γιατί το άγχος, όπως και η αβεβαιότητα, στοιχειώνουν πια την Ελλάδα. |
What followed was textbook chaos: a familiar mix of young punks with no relation to ordinary protesters going on the rampage, setting fire to banks, stores and cafes. Scenes of bedlam and mayhem that ensured the event taking place inside the Athens parliament – a ballot on deeply unpopular measures in return for the rescue funds that will keep bankruptcy at bay – was thoroughly drowned out |
Αυτό που ακολούθησε, ήταν ο ορισμός του χάους στα σχολικά εγχειρίδια: ένα γνωστό μίγμα νεαρών πανκ, χωρίς σχέση με τους κανονικούς διαδηλωτές, εκδήλωναν έξαλλη συμπεριφορά, βάζοντας φωτιά σε τράπεζες, καταστήματα και καφετέριες. Σκηνές τρελοκομείου και μακελειού, που εξασφάλιζαν ότι η εκδήλωση που λάμβανε χώρα στο εσωτερικό του κοινοβουλίου της Αθήνας – μια ψηφοφορία για βαθιά αντιλαϊκά μέτρα σε αντάλλαγμα για κεφάλαια διάσωσης, που θα κρατήσουν σε απόσταση την πτώχευση – θα καταπνιγόταν εντελώς. |
Buildings burned into the early hours. By the time Athenians awoke, the historic heart of their ancient city resembled a war zone. Shops along busy boulevards lay looted, their shutters shattered and smashed. Mangled bus stops lay strewn among the detritus. The charred remains of two of the capital’s oldest cinemas smouldered, and, with the stench of teargas still hanging in the air, newspapers proclaimed the vote had been passed. |
Κτίρια καίγονταν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Όταν ξύπνησαν οι Αθηναίοι, το ιστορικό κέντρο της αρχαίας πόλης τους έμοιαζε με εμπόλεμη ζώνη. Καταστήματα σε πολυάσχολες λεωφόρους βρίσκονταν λεηλατημένα, με τα ρολά τους γκρεμισμένα και σπασμένα. Παραμορφωμένες στάσεις λεωφορείων βρίσκονταν σκορπισμένες ανάμεσα στα συντρίμμια. Τα απανθρακωμένα ερείπια δύο από τους παλαιότερους κινηματογράφους της πρωτεύουσας σιγόκαιγαν και, με τη δυσωδία των δακρυγόνων να κρέμεται ακόμα στην ατμόσφαιρα, εφημερίδες διακήρυσσαν ότι τα μέτρα είχαν περάσει στην ψηφοφορία. |
“All this,” said Angela Economou, a student taking in a blackened edifice that had once been a bank, “when all we had wanted to do was exercise our democratic right. |
«Όλα αυτά», έλεγε η Αγγέλα Οικονόμου, μια φοιτήτρια που έμπαινε σε ένα μαυρισμένο κτίριο που ήταν κάποτε τράπεζα, «όταν το μόνο που θέλαμε ήταν να ασκήσουμε το δημοκρατικό μας δικαίωμα». |
“It is not the politicians who are suffering, it’s the people. And these are measures that don’t only kill your creative flame, they make you despair.” |
«Δεν υποφέρουν οι πολιτικοί, ο λαός υποφέρει. Και αυτά είναι μέτρα που δεν σκοτώνουν μόνο τη δημιουργική φλόγα, σε κάνουν να απελπίζεσαι». |
As Europe’s great debt drama intensifies, it is clear that in the country where it began nothing is going to plan. Teetering on the edge of economic collapse, Greece is also on the brink of becoming ungovernable; its politicians panic-stricken and discredited; its institutions barely functioning; its people ground down by waves of budget cuts. |
Καθώς εντείνεται το μεγάλο δράμα του χρέους της Ευρώπης, είναι σαφές ότι στη χώρα όπου αυτό ξεκίνησε τίποτε δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σχέδιο. Ταλαντευόμενη στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, η Ελλάδα βρίσκεται επίσης στα πρόθυρα του να καταστεί ακυβέρνητη. Οι πολιτικοί της είναι πανικόβλητοι και ανυπόληπτοι. Τα θεσμικά της όργανα βρίσκονται σε υπολειτουργία. Ο λαός της έχει συνθλιβεί από τα κύματα των περικοπών του προϋπολογισμού. |
Three years into the crisis and the crushing austerity demanded by the EU, ECB and IMF, the country’s troika of creditors, is clearly having a devastating effect. |
Τρία χρόνια οικονομικής κρίσης και η συντριπτική λιτότητα που απαιτείται από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, την τρόικα των πιστωτών της χώρας, έχει σαφώς καταστροφικές συνέπειες. |
Unemployment, once among the lowest in the EU, is nudging 21%, an all-time high, industry has all but collapsed, and nationwide hundreds of small businesses, once the lifeblood of the Greek economy, are closing by the day. The desperate and poor can no longer be hidden. Begging has proliferated. So, too, have the homeless, mostly men who can no longer afford a roof over their heads who crouch in doorways or lie strewn across pavements, buried under blankets, hands outstretched. |
Η ανεργία, που ήταν κάποτε από τις χαμηλότερες στην ΕΕ, ωθείται στο 21%, στο υψηλότερο σημείο όλων των εποχών, η βιομηχανία έχει σχεδόν καταρρεύσει, ενώ σε εθνικό επίπεδο εκατοντάδες μικρές επιχειρήσεις, που ήσαν κάποτε η ψυχή της ελληνικής οικονομίας, κλείνουν μέρα με τη μέρα. Οι απελπισμένοι και φτωχοί δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Η επαιτεία έχει πολλαπλασιαστεί, όπως επίσης και οι άστεγοι, ως επί το πλείστον άνδρες, που δεν μπορούν πια να αντέξουν οικονομικά μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους και κουρνιάζουν σε εισόδους ή βρίσκονται σκορπισμένοι σε πεζοδρόμια, θαμμένοι κάτω από κουβέρτες, με τα χέρια απλωμένα. |
As recession stretches into a fifth straight year, the spectre of yet more wage, pension and job cuts – the price of €130bn in further aid from foreign lenders – has not just startled Greeks but united them in rage. |
Καθώς απλώνεται η ύφεση για πέμπτη συνεχή χρονιά, το φάντασμα περαιτέρω περικοπών σε μισθούς, συντάξεις και θέσεις δουλειάς – το τίμημα της περαιτέρω ενίσχυσης με 130 δισ. ευρώ από τους ξένους δανειστές, δεν έχει μόνο τρομάξει τους Έλληνες, αλλά τους έχει ενώσει σε οργή. |
Tellingly, more members of the well-dressed, well-shod middle class rushed to participate in Sunday’s protests than ever before. Thronging the area around Syntagma square, surgical masks often hanging about their necks, their presence was the strongest sign yet that the savage measures exacted in exchange for aid have begun to affect people who not that long ago might have considered themselves “well-established”. |
Είναι αποκαλυπτικό, ότι περισσότερα μέλη από κάθε άλλη φορά της καλοντυμένης, καλοποδεμένης μεσαίας τάξης έσπευσαν να συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις της Κυριακής. Συνωστισμένοι στην περιοχή γύρω από την πλατεία Συντάγματος, με χειρουργικές μάσκες συχνά να κρέμονται από τους λαιμούς τους, αποτελούσαν με την παρουσία τους την ισχυρότερη μέχρι τώρα ένδειξη, ότι τα άγρια μέτρα που αποσπάστηκαν σε αντάλλαγμα για βοήθεια έχουν αρχίσει να επηρεάζουν εκείνους τους ανθρώπους, που όχι πολύ καιρό πριν μπορούσαν να θεωρούν τους εαυτούς τους «αποκατεστημένους». |
“I can still remember as a boy how it was during the great famine and great freeze of the winter of 1941,” said Panaghiotis Yerogaloyiannis, a former mariner now surviving on a pension of €500 a month. |
«Μπορώ ακόμα να θυμηθώ, ως αγόρι πώς ήταν κατά τη διάρκεια του μεγάλου λιμού και της μεγάλης παγωνιάς του χειμώνα του 1941», έλεγε ο Παναγιώτης Γερογαλογιάννης, πρώην ναυτικός που τώρα επιβιώνει με σύνταξη 500 ευρώ το μήνα. |
“We have a different sort of war now, one that’s economic, that’s not fought on the field. But it’s still the same enemy, the Germans. And today you are not even allowed to protest. I carry this around,” he said producing a wooden baton from a plastic bag, “to protect myself from the police and thugs who hijack our demonstrations.” |
«Έχουμε διαφορετικό είδος πολέμου, πόλεμο που είναι οικονομικός, που δεν διεξάγεται στο πεδίο της μάχης. Αλλά είναι ακόμα ο ίδιος εχθρός, οι Γερμανοί. Και σήμερα δεν επιτρέπεται ούτε καν να διαμαρτυρηθείς. Κουβαλάω αυτό μαζί μου», είπε, βγάζοντας ένα ξύλινο ραβδί από πλαστική σακούλα, «για να προστατέψω τον εαυτό μου από την αστυνομία και τους τραμπούκους που παρεισφρύουν στις διαδηλώσεις μας». |
More and more Greeks believe they are “at war”. For the political class, joined in an uneasy power-sharing alliance under Lucas Papademos, the technocrat prime minister, it is a war that “must be won.” |
Όλο και περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι βρίσκονται «σε πόλεμο». Για την πολιτική τάξη, που είναι ενωμένη σε δύσκολη συμμαχία καταμερισμού της εξουσίας υπό τον κ. Λουκά Παπαδήμο, τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό, πρόκειται για πόλεμο που «πρέπει να κερδηθεί». |
War is unfair, officials say. There’s collateral damage, innocents get hurt, some even die. “There was never not going to be victims,” said one economist employed by the government. “It is the price that has to be paid getting from point A to point B. We had a system based on debt and it was totally unsustainable. It had to change.” |
Ο πόλεμος είναι άδικος, λένε οι αξιωματούχοι. Υπάρχουν παράπλευρες απώλειες, τραυματίζονται αθώοι, μερικοί μάλιστα πεθαίνουν. «Δεν γίνεται ποτέ να μην υπάρχουν θύματα», έλεγε ένας οικονομολόγος που έχει προσληφθεί από την κυβέρνηση. «Είναι το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για να πάμε από το σημείο Α στο σημείο Β. Είχαμε ένα σύστημα που βασιζόταν στο χρέος και ήταν εντελώς μη βιώσιμο. Έπρεπε να αλλάξει». |
Fear is the strongest force keeping the alternative – default, bankruptcy and eurozone expulsion – at bay. Five weeks separate Athens from hypothetically having to renege on its massive debts – by 20 March it has to have €14.5bn to meet loan repayments. |
Ο φόβος είναι η ισχυρότερη δύναμη που κρατά σε απόσταση την εναλλακτική λύση, δηλαδή την πτώχευση, τη χρεοκοπία και την εκδίωξη από την ευρωζώνη. Πέντε βδομάδες χωρίζουν την Αθήνα από τη στιγμή που πρέπει υποθετικά να απαρνηθεί τα τεράστια χρέη της. Μέχρι τις 20 Μαρτίου πρέπει να διαθέτει 14,5 δισ. ευρώ για να αντιμετωπίσει αποπληρωμές δανείων. |
Once the latest rescue programme gets under way, starting with a private bond swap deal that will automatically reduce Greece’s €350bn debt pile by €100bn, Papademos says the economy will be given the “breather” that will allow it to regain stability and slowly recover. Bankruptcy, said the leader, invoking apocalyptic scenes ahead of Sunday’s vote, would be the death of Greece, a proud nation that within living memory had survived Nazi occupation, civil war and a military coup. |
Μόλις το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης μπει σε εφαρμογή, αρχίζοντας με ιδιωτική συμφωνία ανταλλαγής ομολόγων, που θα μειώσει αυτόματα το 350 δισεκατομμυρίων ευρώ χρέος της Ελλάδας κατά 100 δισ. ευρώ, ο Παπαδήμος λέει ότι η οικονομία θα ξαναπάρει την «ανάσα», που θα της επιτρέψει να ανακτήσει ευστάθεια και να αρχίσει αργά να παίρνει πάνω της. Η πτώχευση, δήλωσε ο ηγέτης, επικαλούμενος σκηνές Αποκάλυψης πριν από την ψηφοφορία της Κυριακής, θα είναι ο θάνατος της Ελλάδας, ενός υπερήφανου έθνους, το οποίο στη μνήμη των επιζώντων έχει επιβιώσει Ναζιστικής κατοχής, εμφυλίου πολέμου και στρατιωτικού πραξικοπήματος. |
Even those who rue the day they gave up the drachma for the euro – and they are a growing contingent – would be hard pressed to disagree. |
Ακόμα κι εκείνοι που θρηνούν τη μέρα που άφησαν τη δραχμή για το ευρώ – και πρόκειται για τμήμα που μεγαλώνει – πρέπει να προσπαθήσουν πολύ για να διαφωνήσουν. |
But that is the good scenario. For many, Greece has already lost its war. |
Αλλά αυτό είναι το καλό σενάριο. Για πολλούς, η Ελλάδα έχει ήδη χάσει τον πόλεμό της. |
Corrupt, bloated and inefficient, its public administration has come to a standstill; tax officers no longer able to receive bribes or kickbacks have simply stopped working which is partly why the economy has deteriorated rather than improved since Athens received its first, €110 bn bailout in May 2010. And with liquidity drying up payments are drying up too – companies providing the state with medicines and other supplies have not been paid for months. |
Διεφθαρμένη, φουσκωμένη και αναποτελεσματική, η δημόσια διοίκηση έχει φτάσει σε ακινησία. Οι εφοριακοί υπάλληλοι, μη μπορώντας πια να παίρνουν δωροδοκίες ή μίζες, έχουν απλώς σταματήσει να εργάζονται, πράγμα το οποίο αποτελεί εν μέρει τον λόγο για τον οποίο η οικονομία έχει χειροτερεύσει αντί να βελτιωθεί, από τότε που η Αθήνα εισέπραξε τα πρώτα 110 δισ. ευρώ διάσωσης τον Μάιο του 2010. Και με τη ρευστότητα να στερεύει, οι πληρωμές στερεύουν επίσης. Εταιρείες που εφοδιάζουν το κράτος με φάρμακα και άλλες προμήθειες δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες. |
Greece appears, increasingly, to be caught between two evils: avoiding official acceptance of bankruptcy and enacting reforms that, having already killed the market, now stand to exacerbate the very thing that will hurtle the country into greater poverty: recession. Growth and development, the two things that could provide a ray of hope, do not have pride of place in the fiscal remedies currently being advocated by Berlin, the main provider of rescue funds to date. |
Η Ελλάδα φαίνεται όλο και περισσότερο ότι έχει πιαστεί ανάμεσα σε δύο κακά: την αποφυγή της επίσημης αποδοχής της πτώχευσης και την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων οι οποίες, έχοντας ήδη σκοτώσει την αγορά, αναμένεται τώρα να επιδεινώσουν εκείνο ακριβώς που θα ωθήσει τη χώρα σε μεγαλύτερη φτώχεια: την ύφεση. Η μεγέθυνση και η ανάπτυξη, τα δύο πράγματα που θα μπορούσαν να προσφέρουν αχτίδα ελπίδας, δεν έχουν εξέχουσα θέση στις δημοσιοοικονομικές θεραπείες τις οποίες υποστηρίζει τώρα το Βερολίνο, ο κύριος μέχρι σήμερα χορηγός κονδυλίων διάσωσης. |
Far from deferring the day of reckoning, many believe that acceptance of the draconian conditions attached to the latest loan deal will only bring it closer to the precipice. |
Εκτός από το να μεταθέτει τη μέρα της αναμέτρησης, πολλοί πιστεύουν, ότι η αποδοχή των δρακόντειων προϋποθέσεων που πάνε μαζί με την τελευταία δανειακή συμφωνία, θα την φέρουν απλώς πιο κοντά στο γκρεμό. |
“Yesterday’s vote in the parliament may have saved the country temporarily from default,” said Vassilis Korkidis who heads the National Confederation of Greek Commerce. “But the Greek economy is going bankrupt and the country’s political system is failing.” |
«Η χθεσινή ψηφοφορία στο κοινοβούλιο μπορεί να έσωσε τη χώρα προσωρινά από την πτώχευση», δήλωσε ο Βασίλης Κορκίδης, ο οποίος ηγείται της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, «αλλά η Ελληνική οικονομία χρεοκοπεί και το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν ανταποκρίνεται». |
Paul Krugman, the Nobel economics laureate, expressed a similar view, if more forcefully, last week. “The Greek situation is essentially impossible. They will default on their debt. In fact they already have. The question is whether they will also leave the euro.” |
Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομίας Paul Krugman εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα την ίδια άποψη, αν και πιο δυναμικά. «Η Ελληνική κατάσταση είναι ουσιαστικά αδύνατη. Θα χρεοκοπήσουν. Στην πραγματικότητα έχουν ήδη χρεοκοπήσει. Το ερώτημα είναι αν θα εγκαταλείψουν και το ευρώ». |
If the country is to be saved at all many believe it will have to be “rebooted” by starting all over again, from the beginning, when democracy was first reintroduced with the collapse of military rule. |
Για να μπορέσει η χώρα να σωθεί με κάποιον τρόπο πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να «επανεκκινήσει», ξεκινώντας ξανά όλα, από την αρχή, από τότε που η δημοκρατία επανεγκαθιδρύθηκε για πρώτη φορά με την κατάρρευση της στρατιωτικής εξουσίας. |
“I would love it if a panel of outside judges came in and tested everyone I have to work with,” said one civil servant complaining about the lack of meritocracy in his field. “I am sick of working with people who got where they are through rousfeti [political patronage in return for votes], who are totally incompetent and, yet, expect to be paid.” |
«Θα μου άρεσε πολύ αν ένα πάνελ εξωτερικών κριτών ερχόταν εδώ και αξιολογούσε καθέναν από εκείνους, με τους οποίους πρέπει να εργαστώ», έλεγε ένας υπάλληλος, διαμαρτυρόμενος για την έλλειψη αξιοκρατίας στο χώρο του. «Έχω κουραστεί να εργάζομαι με ανθρώπους, που έφτασαν εκεί που έφτασαν με το ρουσφέτι [δηλαδή την πολιτική προστασία σε αντάλλαγμα για ψήφους], που είναι εντελώς ανίκανοι και παρ’ όλα αυτά προσδοκούν να πληρώνονται». |
Resistance to reform – at the heart of Athens’ failure to enact long overdue change and worsening relations with the EU – is likely to mount as opposition to the cuts also grows. A general election in April has added to worries that Greece is also braced for political tumult with powerful leftwing groups who are fierce opponents of cost-cutting reforms coming to the fore. Forced to leave their hotel in Athens by the backdoor because of daily protests, Troika officials openly say social unrest is their biggest concern. |
Η αντίσταση στη μεταρρύθμιση – που βρίσκεται στην καρδιά της αποτυχίας της Αθήνας να θεσπίσει εδώ και καιρό την αλλαγή και επιδεινώνει τις σχέσεις με την ΕΕ – είναι πιθανό να μεγαλώσει καθώς η αντίθεση στις περικοπές αυξάνεται επίσης. Οι γενικές εκλογές του Απριλίου έχουν αυξήσει τις ανησυχίες, ότι η Ελλάδα παραμένει επίσης δεμένη από πολιτικό σάλο, όπου έρχονται στο προσκήνιο ισχυρές αριστερές ομάδες, που αποτελούν άγριους αντίπαλους των μεταρρυθμίσεων μείωσης του κόστους. Αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν το ξενοδοχείο τους στην Αθήνα από την πίσω πόρτα λόγω των καθημερινών διαδηλώσεων, οι αξιωματούχοι της τρόικας λένε ανοιχτά, ότι οι κοινωνικές αναταραχές αποτελούν τη μεγαλύτερη ανησυχία τους. |
As politicians on Sunday engaged in fierce debate over the controversial rescue package, with leftwing leaders furiously decrying the deal as “a blow to democracy,” the finance minister, Evangelos Venizelos, admitted that, like many Greeks, he felt “as a refugee” in his own country. |
Καθώς οι πολιτικοί, την Κυριακή ενεπλάκησαν σε έντονη αντιπαράθεση για το επίμαχο πακέτο διάσωσης, με αριστερούς ηγέτες να στηλιτεύουν εξαγριωμένα τη συμφωνία ως «πλήγμα για τη δημοκρατία», ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, παραδέχθηκε ότι, όπως πολλοί Έλληνες, αισθάνθηκε «σαν πρόσφυγας» στην ίδια του τη χώρα. |
Nothing was the same. Nothing would be the same. It was all about to change. And he prayed it would be in the right way. |
Τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Τίποτα δεν πρόκειται να είναι το ίδιο. Όλα πρόκειται να αλλάξουν. Και προσευχόταν να αλλάξουν προς τη σωστή κατεύθυνση. |