Φλεβάρης του 2001. Β’ Εθνική, 23η αγωνιστική. Η “Καλλιθέα”, ύστερα από πολύ κακές εμφανίσεις, βρίσκεται στην προτελευταία (15η) θέση της βαθμολογίας. Πιο κάτω βρίσκεται μόνο η καταδικασμένη Ελευσίνα. Πολύ δύσκολο πρωτάθλημα. Από τις 16 ομάδες, οι τέσσερις τελευταίες υποβιβάζονται και οι άλλες τέσσερις πάνω από αυτές θα δώσουν αγώνες μπαράζ για να σωθούν δύο. Προβιβάζονται οι δύο πρώτοι και εξασφαλίζουν την απευθείας παραμονή τους στην κατηγορία μόνο οι 3ος μέχρι και 8ος!

Η “Καλλιθέα”, για να σωθεί απευθείας, τερματίζοντας πάνω από την 9η θέση, πρέπει να κάνει τουλάχιστον επτά νίκες στους οκτώ τελευταίους αγώνες! Νικά εντός έδρας τον Ναυπακτιακό με 2-0. Επόμενος αντίπαλος εκτός έδρας η επίσης ουραγός Καβάλα. Η Καβάλα είναι τιμωρημένη και η ΕΠΟ ορίζει τον αγώνα στη Ρόδο.

Τετάρτη βράδι στο καφέ του μακαρίτη πια Γιώργου στη Θησέως:
– Πάμε Ρόδο;
– Πάμε.
Ο Γιώργος αναλαμβάνει να κλείσει 4 αεροπορικά εισιτήρια. Θα πάμε αυτός, ο Κώστας ο δικηγόρος, εγώ και ο γιός μου Νίκος.

Τα εισιτήρια κλείνονται, αλλά την Πέμπτη η ΕΠΟ αλλάζει την έδρα του αγώνα, επειδή η “Καβάλα” δεν βρήκε αεροπορικά εισιτήρια για να πετάξει από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη. Ο αγώνας θα γίνει τώρα στο Άργος.

Παρασκευή βράδι, πάλι στο καφέ:
– Πάμε Άργος;
– Πάμε.
– Πότε παίζουμε;
– Αύριο Σάββατο.
– Σάββατο ή Κυριακή;
– Σάββατο.
– Περνάω το πρωί από δω και σας παίρνω.

Σάββατο πρωί στο καφέ:
– Πάρε καμιά αθλητική εφημερίδα να σιγουρέψουμε την ώρα του παιχνιδιού.
– Ποιά να πάρω;
– Πάρε το “Φως”, που είναι “έγκυρη”.

Παίρνω το “Φως”. “Σήμερα στις 3 το απόγευμα στο γήπεδο Άργους…“. Ξεκινάμε.
Γιώργος (προς Νίκο): “Αγορίνα μου, θέλεις ψάρι ή κρέας;”
Νίκος: “Ψάρι”
Γιώργος (προς εμένα): “Πηγαίνουμε Μύλους.”

Φτάνουμε στους Μύλους, στο γνωστό ταβερνάκι.
– Τι έχουμε σήμερα;
– Ένα φαγκρόπουλο δυόμιση κιλά και τρία κιλά μπαρμπούνια.
– Φέρε το φαγκρόπουλο.

Τρώμε, πίνουμε και στις τρεις παρά τέταρτο ξεκινάμε για το γήπεδο του Άργους. Τρεις παρά πέντε είμαστε έξω από την πύλη. Ερημιά. Δυο-τρεις αργόσχολοι κόβουν βόλτες.
– Ρε παιδιά, τι ώρα παίζει η “Καλλιθέα”;
– Αύριο στις τρεις.
– Όχι, ρε γαμώτο. Τι κάνουμε τώρα φαγωμένοι και πιωμένοι;
– Πάμε στον “Έσπερο”. Παίζει Α2′ με τον Ιωνικό ΝΦ.

Ξεκινάμε από το Άργος, φτάνουμε στην Καλλιθέα.
Γιώργος: “Παιδιά είμαι πτώμα. Πάω για ύπνο.”
Κώστας: “Εγώ δεν πάω μπάσκετ. Δεν καταλαβαίνω τους κανονισμούς.”
– Καλά. Τα λέμε αύριο το πρωί.

Φτάνω στον “Έσπερο” με το γιό μου. Τους λέω την ιστορία.
Σάκης (έγκριτος αθλητικογράφος): “Καλά ρε, είναι δυνατόν να πήγες σε εκτός έδρας ματς λάθος μέρα;”
– Από την έγκυρη εφημέριδα σου ενημερώθηκα.
– Αποκλείεται. Το “Φως” δεν κάνει τέτοια λάθη.
– Φέρε το “Φως”.
– Πάρτο.
– Διάβασε εδώ.
– Έχεις δίκιο. Να τους στείλεις επιστολή διαμαρτυρίας και να ζητήσεις αποζημίωση.
– Καλά κρασιά…

Κυριακή πρωί, στο καφέ πάλι. Ξεκινάμε για Άργος.
Γιώργος (προς Νίκο): “Σήμερα ψάρι πάλι ή κρέας;”
Νίκος: “Κρέας.”
Γιώργος (προς εμένα): “Κεφαλάρι.”

Όταν ο Γιώργος λέει κρέας, εννοεί “σούφλα”. Μαγειρευτά και σχάρας αποκλείονται, εκτός αν είναι πια απόλυτη ανάγκη και δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Φτάνουμε στο Κεφαλάρι του Άργους. Όπως συνήθως εγώ στο τιμόνι, ο Γιώργος με τα 150 κιλά του στη θέση του συνοδηγού και στριμωγμένος πίσω από τον Γιώργο ο 120 κιλών Κώστας.

Γυροφέρνουμε με το αυτοκίνητο τις χασαποταβέρνες και κάθε τόσο ο Γιώργος λέεı:
– Κώστα, πετάξου να δεις αν έχει σούβλα.
Ο Κώστας πετάγεται κάθε τόσο και επιστρέφει με την ίδια πάντα πληροφορία:
– Όχι.
Γιώργος (προς Νίκο): “Αγόρι μου δεν υπάρχει κρέας. Θα φάμε ψάρι.”
Στρέφεται σε μένα: “Πάμε Μύλους.”
Την κάνω κέφι αυτή την πλάκα με το φαϊ του Γιώργου και του Κώστα.

Φτάνουμε Μύλους:
– Τι έχουμε σήμερα;
– Τα μπαρμπούνια που δεν φάγατε χτες.
– Φέρτα.
Τρώμε, πίνουμε και στις τρεις παρά τέταρτο ξεκινάμε πάλι για το γήπεδο του Άργους. Τρεις παρά πέντε είμαστε έξω από την πύλη. Κόσμος. Ήρθαμε επιτέλους τη σωστή μέρα στο σωστό γήπεδο. Βγάζουμε εισιτήρια. Μπαίνουμε. Κερδίζουμε 5-3. Φεύγουμε.

Τρίτη πρωί στην Καλλιθέα. Ο πράκτορας αρνιέται να μας επιστρέψει τα χρήματα για τα αεροπορικά εισιτήρια της Ρόδου. Καταφεύγουμε στην “Ολυμπιακή”. Η προγραμματισμένη πτήση προς Ρόδο είχε ματαιωθεί λόγω κακοκαιρίας. Μας επιστρέφουν λοιπόν τα χρήματά μας.

Τρίτη βράδι, στου Γιώργου για καφέ, ακούγεται η ατάκα της χρονιάς: “Φαντάζεστε να είχε βρει η Καβάλα αεροπορικά εισιτήρια και να είχε πάει το Σάββατο στη Ρόδο; Δεν θα είχατε πάει εσείς, αφού οι πτήσεις της Κυριακής ματαιώθηκαν λόγω κακοκαιρίας. Ευτυχώς, γλυτώσατε την ταλαιπωρία”!

Απέμεναν έξι αγωνιστικές. Η “Καλλιθέα” χρειαζόταν ακόμη πέντε (!) νίκες για να σωθεί. Τελικά τα κατάφερε, νικώντας εκτός έδρας και τη Λάρισα (1-0) και εντός έδρας τους Παναιγιάλειο (2-1), Αιγάλεω (2-0), Ελευσίνα (3-1) και Τρίκαλα (5-2). Έχασε μόνο από την 3η Προοδευτική (0-1) εκτός έδρας την προτελευταία αγωνιστική. Κατατάχτηκε τελικά 8η, ισοβαθμώντας στην 4η θέση με Καλαμαριά, Πανσερραϊκό, Ολυμπιακό Βόλου και Απόλλωνα Αθηνών. Αν δεν έχανε από την Προοδευτική, θα τερμάτιζε 3η!