Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα,
για ένα λινό κυμάτισμα, για μια νεφέλη,
μιας πεταλούδας τίναγμα, το πούπουλο ενός κύκνου,
για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Γιώργος Σεφέρης, “Ελένη”, Ποιήματα, Αθήνα, 1985

Είμαι στον ΕΣΠΕΡΟ από δέκα χρονών, από το 1963. Σαρανταπέντε χρόνια, μια ζωή! Χάρηκα την ομάδα πολλές φορές στην Α’/Α1′ Εθνική. Πολύ περισσότερες στην Α2’/Β’ Εθνική. Ήμουν πρόεδρός της στις δύσκολες στιγμές. Όταν κατρακύλισε από την Α2′ στη Β’ Εθνική, από τη Β’ στη Γ’ Εθνική και από τη Γ’ Εθνική στην Α’ ΕΣΚΑΝΑ. Πανηγύρισα ως οπαδός πολλές νίκες, πολλές διακρίσεις, πολλά πρωταθλήματα. Περισσότερο απ’ όλα, όσα χάρηκα με τον ΕΣΠΕΡΟ, χάρηκα τη σημερινή νίκη, σ’ ένα βαθμολογικά αδιάφορο για μας αγώνα. Στερήσαμε το πρωτάθλημα από τον ΠΟΡΦΥΡΑ. Το “χαρίσαμε” στην ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ. Λυπάμαι για την απογοήτευση των ανθρώπων του ΠΟΡΦΥΡΑ. Δεν δέχομαι τις ευχαριστίες των ανθρώπων της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ. Το ίδιο ακριβώς θα κάναμε κι αν ήταν η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ στη θέση του ΠΟΡΦΥΡΑ.

Αυτόν τον αθλητισμό αντιλαμβανόμαστε, δεκαετίες τώρα, στον ΕΣΠΕΡΟ. “Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη”. Αυτή είναι η ιστορία μας. Με αυτήν πορευόμαστε. Σ’ αυτήν μόνο δίνουμε λόγο.

Ευχαριστώ τους καλαθοσφαιριστές του ΕΣΠΕΡΟΥ, που προασπίστηκαν για μια ακόμη φορά την αξιοπιστία του συλλόγου, αλλά και την αξιοπιστία των πρωταθλημάτων. Ο σημερινός αγώνας, όπου ο “αδιάφορος” στέρησε την άνοδο από τον “ενδιαφερόμενο”, σώζει τουλάχιστον τα προσχήματα σε μια κοινωνία, όπου η συναλλαγή θεωρείται κοινός τόπος.

Αυτή είναι η παρακαταθήκη μας για τις γενιές που θα’ ρθουν. Εμάς των ελάχιστων, που ούτε καν τον ΕΣΠΕΡΟ πρωταθλητή της Α’ ΕΣΚΑΝΑ δεν αξιωθήκαμε να καμαρώσουμε. Ευχαριστούμε τους αθλητές μας, φεύγοντας με το κεφάλι ψηλά. Προσπαθήσαμε. Αποτύχαμε. Το “αδειανό” πουκάμισο θα το “γεμίσουν” ξανά αυτοί που θ’ ακολουθήσουν. Η ιστορία συνεχίζεται. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.

Ιορδάνης Παραδεισόπουλος