Ύστερα από την πρόσφατη απόφαση του Ειρηνοδικείου (βλέπε πιο κάτω προηγούμενο άρθρο), ρωτήσαμε φίλο σχετικώς νομομαθή “τι γίνεται από δω και πέρα”. Απάντησε αναλυτικά με το παρακάτω σημείωμα, που ασφαλώς εκφράζει απλώς τις προσωπικές του απόψεις:
Εισαγωγή
Στις 8 Ιουλίου ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ υπέβαλε στην ΕΟΚ τα νόμιμα έγγραφα της συγχώνευσης δι’ απορροφήσεως σε αυτόν του τμήματος καλαθοσφαίρισης της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ. Με βάση την κείμενη νομοθεσία η Ε.Ο.Κ. όφειλε να εκδώσει διαπιστωτική πράξη εντός δεκαημέρου, μετά την άπρακτη παρέλευση του οποίου η συγχώνευση θεωρείται από το Νόμο ως αυτοδικαίως συντελεσθείσα.
Στις 18 Ιουλίου εξέπνευσε άπρακτη η δεκαήμερη προθεσμία.
Στις 19 Ιουλίου ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ, δεδομένου ότι η συγχώνευση είχε πλέον αυτοδικαίως πιστοποιηθεί, υπέβαλε στην Ε.Ο.Κ. δήλωση συμμετοχής στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής.
Στις 20 Ιουλίου “κατόπιν εορτής”, ύστερα δηλαδή από την εκπνοή της δεκαήμερης προθεσμίας, η Ε.Ο.Κ. απέρριψε εμμέσως τη συγχώνευση, παραπέμποντας τον Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ στις ειδικές προκηρύξεις των πρωταθλημάτων, οι οποίες είχαν εκδοθεί στις 7 Ιουλίου, δηλαδή πριν την υποβολή των δικαιολογητικών της συγχώνευσης !
Η έμμεση απόρριψη της συγχώνευσης προβλήθηκε τότε (Ιούλιος) προφορικώς από την Ε.Ο.Κ., αλλά και αργότερα ενώπιον του ΑΣΕΑΔ (Σεπτέμβριος) προφορικώς και εγγράφως, ως δικαιολογούμενη από νέα (!) απόφαση γενικής συνέλευσης της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ στις 11 Ιουλίου, ύστερα δηλαδή από την υπογραφή και υποβολή των δικαιολογητικών της συγχώνευσης. Αυτή η “γενική συνέλευση”, που συνεκλήθη (α) χωρίς να τηρηθούν τα καταστατικώς προβλεπόμενα και (β) από ένα “Δ.Σ.”, του οποίου η θητεία είχε ήδη λήξει (!) στις 4 Ιουλίου, “αποφάσισε” να ματαιώσει τη συγχώνευση, επικαλούμενη αθέτηση από τον Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ των συμφωνηθέντων. Τέτοια αθέτηση δεν κατέστη ακόμη και σήμερα δυνατό να στοιχειοθετηθεί.
Οι εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις
Κατά της παραπάνω νέας “απόφασης” της “γενικής συνέλευσης” της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ της 11ης Ιουλίου ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ προσέφυγε στο Πρωτοδικείο με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από τις 22 Ιουλίου.
Κατά της έμμεσης (τεκμαιρόμενης) απόρριψης της συγχώνευσης από την Ε.Ο.Κ., ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ προσέφυγε στο ΑΣΕΑΔ από τις 26 Ιουλίου.
Στις 9 Σεπτεμβρίου το Πρωτοδικείο, με την 6924 απόφασή του, απέρριψε την από 22 Ιουλίου 2005 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, κρίνοντας ότι ήταν αναρμόδιο να εκδικάσει την επείγουσα αυτή υπόθεση και υποδεικνύοντας ως αρμόδιο το Ειρηνοδικείο, στο οποίο προσέφυγε ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ με νέα αίτηση.
Στις 24 Οκτωβρίου το Ειρηνοδικείο έκανε δεκτή τη νέα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ και ανέστειλε την εκτέλεση της από 11 Ιουλίου 2005 απόφασης της γενικής συνέλευσης της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ για ματαίωση της από 29 Ιουνίου 2005 συγχώνευσης, με το σκεπτικό ότι η απόφαση για ματαίωση της συγχώνευσης είναι απολύτως άκυρη.
Η αναστολή από το Ειρηνοδικείο της εκτέλεσης της “απόφασης” της νέας “γενικής συνέλευσης” της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ για ματαίωση της συγχώνευσης υποχρεώνει πλέον την Ε.Ο.Κ. να ανακαλέσει τη έμμεση απόρριψη της συγχώνευσης, αφού η απόρριψη αυτή εδραζόταν σε απόφαση, που κρίθηκε από το δικαστήριο ως απολύτως άκυρη.
Έτσι το Δ.Σ. της ΕΟΚ στις 27 Οκτωβρίου, αφού έλαβε γνώση της απόφασης του Ειρηνοδικείου, ανέβαλε τους αγώνες της 3ης αγωνιστικής (Κυριακή 30 Οκτωβρίου) τόσο της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ (Β’ Εθνική), όσο και του Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ (Γ’ Εθνική). Φημολογείται ότι θα συνεδριάσει τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, προκειμένου να αποφασίσει επί της δημιουργηθείσας κατάστασης.
Η καθυστερούσα απόφαση του ΑΣΕΑΔ
Τα πράγματα είναι σχετικώς απλά και θα απλοποιηθούν εντελώς αν γίνει δεκτή και από το ΑΣΕΑΔ η προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ, που υποβλήθηκε στις 26 Ιουλίου. Σήμερα 27 Οκτωβρίου έχουν ήδη παρέλθει 92 ημέρες από την υποβολή της προσφυγής χωρίς να έχει ακόμη εκδοθεί απόφαση, παρότι η νομοθεσία ορίζει ως μέγιστο χρόνο για την εκδίκαση προσφυγής από το ΑΣΕΑΔ τις 27 ημέρες (20 το πολύ για τη συζήτηση της προσφυγής και 7 το πολύ για την έκδοση της απόφασης). Με την αδικαιολόγητη αυτή υπερβολική καθυστέρηση του ΑΣΕΑΔ έχει ήδη νοθευτεί η φύση του ως δικαιοδοτικού οργάνου, αφού μια απόφαση που έπρεπε να έχει εκδοθεί κατά τη μεταγραφική περίοδο (Αύγουστος) δεν έχει ακόμη εκδοθεί, τρεις αγωνιστικές μετά την έναρξη των πρωταθλημάτων (Νοέμβριος).
Αλλά κι αν ακόμη η αναμενόμενη απόφαση του ΑΣΕΑΔ είναι απορριπτική, τα πράγματα δεν διαφοροποιούνται. Γιατί με δεδομένη πια (μετά την απόφαση του Ειρηνοδικείου) την απόλυτη ακυρότητα της “απόφασης” της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ (11 Ιουλίου) για ματαίωση της συγχώνευσης, μια απορριπτική απόφαση του ΑΣΕΑΔ θα πρέπει να θεμελιώνεται:
– Είτε σε τυπικούς λόγους (π.χ. αναρμοδιότητα, εκπρόθεσμο προσφυγής, μη καταβολή παραβόλου κλπ.). Τέτοιοι λόγοι δεν φαίνεται να υφίστανται, αλλά κι αν προβληθούν ως αιτίες απόρριψης δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα, με δεδομένη πάντοτε την απόφαση του Ειρηνοδικείου.
– Είτε σε λόγους που αντιπαρέρχονται την ίδια την ουσία της προσφυγής και είναι απολύτως ξένοι με τα επιχειρήματα (γραπτά και προφορικά) των αντιδίκων (Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ και Ε.Ο.Κ.). Μη ξεχνάμε ότι η Ε.Ο.Κ. έχει ήδη ισχυριστεί, ότι έθεσε τα δικαιολογητικά της συγχώνευσης στο αρχείο, επειδή θεώρησε έγκυρη την άκυρη πλέον απόφαση της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ της 11ης Ιουλίου, παρότι από πουθενά δεν προβλέπεται δυνατότητα υπαναχώρησης από συγχώνευση.
Η δικαστικώς κριθείσα απόλυτη ακυρότητα της σχετικής “απόφασης” δεν αφήνει περιθώρια στο ΑΣΕΑΔ να απορρίψει την προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ εντός των πλαισίων που ορίζονται από την ίδια την προσφυγή.
Πέρα λοιπόν από τους στερούμενους πλέον σημασίας τυπικούς λόγους, το ΑΣΕΑΔ έχει τη δυνατότητα να απορρίψει την προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ μόνο με καινοφανές σκεπτικό. Να απορρίψει για παράδειγμα την προσφυγή, κρίνοντας ότι δεν υποβλήθηκε κάποιο από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά της συγχώνευσης. Βέβαια κάτι τέτοιο θα όφειλε η Ε.Ο.Κ. να το έχει ήδη διαπιστώσει και γνωρίσει στον ΕΣΠΕΡΟ μέσα στη δεκαήμερη προθεσμία. Και ασφαλώς το ΑΣΕΑΔ ως ενδικοφανές απλώς όργανο, απορρίπτοντας με τέτοιου είδους σκεπτικό την προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι απορρίπτει και την εγκυρότητα των ομοφώνων αποφάσεων δυό γενικών συνελεύσεων για συγχώνευση, η οποία εγκυρότητα έχει ήδη κριθεί από δικαστήριο.
Το τοπίο της ερχόμενης εβδομάδας
Αν λοιπόν η καθυστερούσα απόφαση του ΑΣΕΑΔ επί της προσφυγής του ΕΣΠΕΡΟΥ είναι απορριπτική, πράγμα που όπως είπαμε μπορεί να “επιτευχθεί” μόνο με κρίσεις που αντιπαρέρχονται την ουσία της προσφυγής και είναι απολύτως ξένες με τα επιχειρήματα των αντιδίκων, τότε η Ε.Ο.Κ. θα βρεθεί στην εξής θέση:
– Η τακτική δικαιοσύνη (Ειρηνοδικείο), που έχει κάνει δεκτή την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του ΕΣΠΕΡΟΥ, ουσιαστικά θα εγκαλεί την Ε.Ο.Κ. ότι κακώς απέρριψε τη συγχώνευση και θεώρησε ως έγκυρη μια απολύτως άκυρη απόφαση.
– Η αθλητική δικαιοσύνη (ΑΣΕΑΔ), απορρίπτοντας την προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ για λόγους έξω από το σώμα της προσφυγής, ουσιαστικά θα εγκαλεί επίσης την ΕΟΚ, ότι κακώς άφησε να διαρρεύσει άπρακτη η δεκαήμερη προθεσμία !
Η απόφαση λοιπόν της Ε.Ο.Κ. θα πρέπει να σταθμίζει τους κινδύνους που γεννά η αποδοχή της συγχώνευσης ύστερα από την απόρριψη από δικαστήριο των επιχειρημάτων της ίδιας της Ε.Ο.Κ., απέναντι στους κινδύνους που γεννά η υιοθέτηση επιχειρημάτων που “ανακαλύφθηκαν” από το ΑΣΕΑΔ, με τα οποία απορρίπτεται η προσφυγή του ΕΣΠΕΡΟΥ και συνεκδοχικά (;) η συγχώνευση.
Γιατί είναι λογικώς αναμενόμενο, ύστερα μάλιστα από την απόφαση του Ειρηνοδικείου, ότι αν η Ε.Ο.Κ. υιοθετήσει τυχόν “ανακαλύψεις” του ΑΣΕΑΔ και αγνοήσει τη δικαστική απόφαση, ο Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ δεν θα παρακολουθήσει τα γεγονότα απαθής. Του παρέχονται ήδη τουλάχιστον τέσσερις δυνατότητες, όχι αλληλοαποκλειόμενες:
– Να προσβάλει τη νέα απόφαση της Ε.Ο.Κ., έχοντας υπέρ του το πρόσθετο δεδικασμένο της απόφασης του Ειρηνοδικείου.
– Να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας.
– Να προσφύγει στα αστικά δικαστήρια κατά εκείνων εκ των διοικούντων της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ, που υπαναχώρησαν από υπογραφές και σφραγίδες επί ιδιωτικών συμφωνητικών και να διεκδικήσει αποζημίωση.
– Να προσφύγει στα αστικά δικαστήρια κατά τρίτων που ευθύνονται για τη σημειωθείσα εμπλοκή, διεκδικώντας αποζημίωση.
Σε κάθε περίπτωση, διέξοδο από τη δικαστική εμπλοκή μπορούν να παράσχουν τα δυό σωματεία, είτε συμφωνώντας και τα δύο στη συγχώνευση, είτε παραιτούμενα και τα δύο από αυτήν”.
Αυτές ήσαν οι προσωπικές απόψεις του σχετικώς νομομαθούς φίλου. Επανήλθαμε με τις τελευταίες ερωτήσεις:
– Κατά τη γνώμη σου, γιατί η Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ υπαναχώρησε από τη συγχώνευση ; Γιατί η Ε.Ο.Κ. κάλυψε την άκυρη κι εκπρόθεσμη υπαναχώρηση της Α.Ε. ΤΑΥΡΟΣ, ερχόμενη σε αντίθεση με τον ΕΣΠΕΡΟ, που στο κάτω-κάτω όχι μόνο ενήργησε απολύτως νόμιμα, αλλά αποτελεί και ιδρυτικό της μέλος, παίζοντας μπάσκετ από το 1943 και ποτίζοντας με ιδρώτα τις φανέλες των εθνικών ομάδων; Υπάρχει περίπτωση οι καθ’ όλα έντιμοι δικαστές που στελεχώνουν το ΑΣΕΑΔ να καταλήξουν σε απορριπτική απόφαση αναζητώντας επιχειρήματα που αντιπαρέρχονται την ουσία της προσφυγής;
Ο φίλος μειδίασε:
“Μου αρέσετε γιατί παραμένετε ανώριμοι, δηλαδή όχι εντελώς συμβιβασμένοι”.
