| «Ήμουν 7 ετών το 1944, όταν μια Κυριακή ο μακαρίτης πατέρας μου με πήρε και πήγαμε στο πρόχειρα κατασκευασμένο γήπεδο μπάσκετ του ΕΣΠΕΡΟΥ, στη Λεωφόρο Θησέως, σ’ ένα παιχνίδι με τους Νέους Βύρωνος. Από τότε, μετά το σχολείο, έγινα καθημερινός θαμώνας στο γηπεδάκι αυτό, θαυμάζοντας τον Καροτσιέρη, τον Μουμτζίδη, τον Αλεξάκη, τον Δαπόντε, τον Τσορτανίδη, τον Ζαννιδάκη, φόρος τιμής για μένα να τους μνημονεύσω, αφού έγιναν αιτία να μπω κι εγώ σ’ αυτή την οικογένεια.
1943 – 2003. 60 ολόκληρα χρόνια ο ΕΣΠΕΡΟΣ δεν είναι απλά ένα αθλητικό σωματείο. Είναι η ίδια η Καλλιθέα που πήρε τα παιδιά της υπό την προστασία της και τα έμαθε να ονειρεύονται μέσω του αθλητισμού ένα καλύτερο μέλλον. Φίλοι μου χαιρετίζω την πρωτοβουλία σας με μεγάλη συγκίνηση, γιατί υπάρχουν ακόμη ευαισθησίες και αγάπη, κυρίως για τον αγαπημένο μας ΕΣΠΕΡΟ Καλλιθέας». |
