|
Αποσπάσματα από το βιβλίο – λεύκωμα του συλλόγου “1943 – 2003: Π.Ο.Κ. ΕΣΠΕΡΟΣ 256 σελίδες, 500 φωτογραφίες. Όλα τα αποτελέσματα των αγώνων και οι βαθμολογίες του ΕΣΠΕΡΟΥ, του Γ.Σ. ΚΑΛΛΙΘΕΑ και των ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ στο ποδόσφαιρο, το βόλλεϋ ανδρών, το βόλλεϋ γυναικών, το μπάσκετ γυναικών και το μπάσκετ ανδρών. |
 |
||
| Απόσπασμα από το κεφάλαιο “Ποδόσφαιρο” | |||
|
…Την περίοδο 1951 – 1952 ο ΕΣΠΕΡΟΣ, αγωνίστηκε για 2η συνεχή χρονιά στην Α2΄ Κατηγορία Αθηνών και αναδείχτηκε πάλι πρωταθλητής, ύστερα από πολύ καλές εμφανίσεις. Έπαιζαν τότε οι Ευσταθιάδης, Πιτιλάκης, Αναστασίου, Μάντικας, Τοπάτσης, Χαμπέρης, Τριμπόνιας, Περισανίδης, Χρονόπουλος, Μεταξάς, Κυπριώτης, Κουρτίδης, Καλοϊδάς, Ελευθερίου, Καπίδης, Συρανίδης και άλλοι… … Ο πρωταθλητής της Α2’ ΕΣΠΕΡΟΣ έδωσε αγώνες διαβάθμισης με τον ουραγό (6ο) της Α’ Κατηγορίας Αστέρα Αθηνών (Γκύζη), για τον προβιβασμό του στην Α’ κατηγορία Αθηνών. Στους αγώνες εκείνους ο Αστέρας ενισχύθηκε με τον διεθνή ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Κώστα Λινοξυλάκη. Ο Λινοξυλάκης, που ήταν ποδοσφαιριστής του Αστέρα μέχρι το τέλος της περιόδου 1950 – 1951, μετεγγράφηκε στον Παναθηναϊκό χωρίς την έγκριση του σωματείου του και εξέτιε ποινή διετούς αποκλεισμού, μετά τη λήξη της οποίας μπορούσε να αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό (με τον ίδιο τρόπο μεταπήδησε αργότερα ο Κώστας Νεστορίδης από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ). Με τη λήξη του 1ου χρόνου της ποινής του Λινοξυλάκη, Παναθηναϊκός και Αστέρας συμφώνησαν να επιστρέψει ο Λινοξυλάκης και να αγωνιστεί με τα χρώματα του Αστέρα στους δύο αγώνες διαβάθμισης εναντίον του ΕΣΠΕΡΟΥ και να μετεγγραφεί εκ νέου στον Παναθηναϊκό, τη φορά αυτή με τη συγκατάθεση του σωματείου του. Με τον τρόπο αυτόν ο Λινοξυλάκης θα κέρδιζε τον 2ο χρόνο της ποινής του αποκλεισμού του. Οι δικαιολογημένες διαμαρτυρίες του ΕΣΠΕΡΟΥ έπεσαν στο κενό, με αποτέλεσμα οι δύο αγώνες διαβάθμισης να εξελιχθούν σε πραγματικές μάχες. Ο πρώτος αγώνας έληξε ισόπαλος 1 –1. Διαβάζουμε στον τύπο της εποχής («ΤΑ ΝΕΑ», 26 Ιουνίου 1952): «ΑΣΤΗΡ – ΕΣΠΕΡΟΣ 1 – 1 Ενδιαφέρων υπήρξε ο πρώτος αγών διαβαθμίσεως μεταξύ των ομάδων του Αστέρος, ουραγού της πρώτης κατηγορίας και Εσπέρου, πρωταθλητού της Α2 κατηγορίας. Ο αγών υπήρξε πείσμων και σκληρός, ιδίως εκ μέρους των παικτών του Εσπέρου και τελικώς έληξεν ισόπαλος με ένα τέρμα εκατέρωθεν. Ο διεθνής παίκτης Λινοξυλάκης ηγωνίσθη με την ομάδα του Αστέρος, διακριθείς, θεωρείται όμως και ως υπεύθυνος δια το τέρμα της ισοφαρίσεως. Το πρώτον τέρμα επέτυχεν ο Ραδίτσας του Αστέρος εις το 11ο λεπτόν του αγώνος. Εις το 41ο λεπτόν ο Σταματόπουλος του ιδίου συλλόγου έχασε την ευκαιρίαν αυξήσεως του σκορ απωλέσας πέναλτυ. Η ομάς του Εσπέρου ισοφάρισεν εις το 34ο λεπτόν του β’ ημιχρόνου». Ακολούθησε ο δεύτερος αγώνας διαβάθμισης («ΤΑ ΝΕΑ», 30 Ιουνίου 1952): «Ο ΑΣΤΗΡ ΜΕΤΑ ΤΡΑΧΥΝ ΑΓΩΝΑ ΕΠΕΒΛΗΘΗ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΟΥ ΜΕ 3 – 0 Μετά το ισόπαλον 1 – 1 αποτέλεσμα του πρώτου αγώνος διαβαθμίσεως μεταξύ των ομάδων Αστέρος και Εσπέρου, ο χθεσινός δεύτερος αγών παρουσίαζεν όλως ιδιαίτερον ενδιαφέρον. Θα ενόμιζε όμως κανείς ότι οι αντίπαλοι επρόκειτο να παρουσιάσουν κάτι το τεχνικόν, κάτι που να δικαιολογή την θέσιν των ομάδων μεταξύ των καλυτέρων της πρωτευούσης. Δυστυχώς όμως δεν συνέβη αυτό. Παρεξήγησις της αποστολής των παικτών, άγνοια των επιδιώξεων ή ευκαιρία ικανοποιήσεως αγρίων ενστίκτων; Ομολογούμε ότι δεν δυνάμεθα να εξηγήσωμεν την χθεσινήν συμπεριφοράν ωρισμένων παικτών, ιδίως δε των παικτών του Εσπέρου, οι οποίοι από των μέσων του δευτέρου ημιχρόνου εξετράχυναν τον αγώνα και με ηθελημένα κτυπήματα επεδίωξαν να εκδικηθούν τους αντιπάλους των, διότι εκέρδιζαν τον αγώνα. Ο διαιτητής ευρέθη πραγματικά σε δύσκολη θέσι. Ήταν όμως σφάλμα του ότι δεν έσπευσε εγκαίρως να επιβληθή με την αυστηρότητα που εφήρμοσε εις τα τελευταία λεπτά, όταν πλέον τα κτυπήματα εδίδοντο με κακίαν και υπήρξαν επικίνδυνα. Ο αγών έληξεν υπέρ του Αστέρος με 3 – 0. Τα τέρματα εσημείωσαν οι Μακρής εις το 16ο λεπτόν, Βασιλείου εις το 20’ και ο ίδιος εις το 76ο λεπτόν. Ούτω η ομάς του Αστέρος θα παραμείνει εις την πρώτην κατηγορίαν και ο Έσπερος εις την Α2. Περιγραφή του αγώνος όχι μόνο δεν είναι εύκολος αλλά και δεν αξίζει να γίνη. Οι φίλαθλοι που τον παρηκολούθησαν, εάν δεν τους παρέσυρε ο φανατισμός, ασφαλώς θα ένοιωθαν σφιγμένη την καρδιά τους και θα κατείχοντο από ανησυχίαν μήπως γίνουν μάρτυρες τραγωδίας. Ο διαιτητής ηναγκάσθη να εκδιώξη από τον αγώνα δι’ επικίνδυνον παιχνίδι τους ποδοσφαιριστάς του Εσπέρου Παπαδόπουλον και Ελευθερίου, τραυματίζοντας αντιπάλους των με κλωτσιές. Και η νικήτρια και η ηττηθείσα ομάς δεν έπαιξαν ποδόσφαιρον. Η ομάς του Εσπέρου πάντως ήταν αξία της ήττας, διότι οι ίδιοι οι παίκτες της την κατεδίκασαν, εφ’ όσον αντί της μπάλλας επροτίμησαν ως στόχον τους αντιπάλους. Αι αντίπαλοι ομάδες ηγωνίσθησαν υπό τας εξής συνθέσεις: ΕΣΠΕΡΟΣ: Ευσταθιάδης, Νικολαϊδης, Μάντικας, Ελευθερίου, Παπαδόπουλος, Τριμπόνιας, Καπίδης, Χρονόπουλος, Περισανίδης, Κυπριώτης και Κουρτίδης. ΑΣΤΗΡ: Κολιαβασίλης, Κοπανάκης, Λινοξυλάκης, Σώχος, Πολύζος, Στακτόπουλος, Ραδίτσας, Πετρόπουλος, Βασιλείου, Σταματόπουλος, Μακρής. Μετά τον αγώνα εδημιουργήθησαν διάφορα μικροεπεισόδια μεταξύ των φιλάθλων, τα οποία, χάρις εις την έγκαιρον επέμβασιν των οργάνων της Αστυνομίας, δεν έλαβον μεγαλυτέρας διαστάσεις. Προ της συναντήσεως η ομάς του Εσπέρου υπέβαλεν ένστασιν δια την συμμετοχήν εις την ομάδα του Αστέρος του παίκτου Λινοξυλάκη, ανήκοντος εις τον Παναθηναϊκόν”. Τελικά οι δικαιολογημένες ενστάσεις του ΕΣΠΕΡΟΥ απερρίφθησαν από την τότε διοίκηση της Ε.Π.Σ.Α. (πρόεδρος Ανδρέας Βγενόπουλος), στην οποία, όπως ήταν φυσικό, κυριαρχούσε ο Παναθηναϊκός… |
1937, Καλλιθέα: Θησέως και Χαροκόπου.
1952: Ο ΕΣΠΕΡΟΣ στην Καλαμάτα.
Πρωταθλητής Α2’ κατηγορίας Αθηνών («Αθλητική Ηχώ», 1952).
1951—1952: Πρωταθλητής Α2’ Κατηγορίας Ε.Π.Σ.Α.
1951 – 1952: 1ος αγώνας διαβάθμισης με Αστέρα Γκύζη
1951 – 1952: 2ος αγώνας διαβάθμισης με Αστέρα Γκύζη |
||
| Απόσπασμα από το κεφάλαιο “Βόλλεϋ Ανδρών” | |||
|
…Τα τμήματα Αθλοπαιδιών (μπάσκετ και βόλλεϋ) και Κλασσικού Αθλητισμού του ΕΣΠΕΡΟΥ αναγνωρίστηκαν από τον ΣΕΓΑΣ τον Μάιο του 1944. Την πρώτη ομάδα βόλλεϋ του συλλόγου απετέλεσε μια παρέα, που συναντιόντουσαν κι έπαιζαν βόλλεϋ σ’ ένα οικόπεδο που διασκεύασαν κατάλληλα, Χαροκόπου και Συγγρού (γήπεδο «Κολωνάκια»). Γράφει ο Γιώργος Καροτσιέρης: «Δέκα γειτονόπουλα στη Χαροκόπου, μαθητές της Ευαγγελινίδου οι περισσότεροι, ο Φαλιέρος, ο Ματσούκης, ο Μουμτζίδης, ο Φωτόπουλος, ο Ζαννιδάκης, ο Ζερβός, ο Αναγνώστου, ο αδερφός μου Δημήτρης Καροτσιέρης, ο Μάντικας, ο Γεωργιάδης, ο Φυλακτόπουλος και άλλα γειτονόπουλα, είχαμε ενταχθεί στον σπαργανώδη σύλλογο χωρίς καταστατικό Ολυμπιάδα, καταλάβαμε μια αλάνα κοντά στη Λεωφόρο Συγγρού και ξημεροβραδιαζόμασταν στο βόλλεϋ. Όταν ο Καρετζόπουλος και ο Αντωνιάδης μας μίλησαν για τον υπό ίδρυση Έσπερο, τρέξαμε και ώριμοι παίκτες φτιάξαμε την πρώτη αλλά δυναμική ομάδα βόλλεϋ. Απ’ την τελευταία κατηγορία ανθίσαμε με πολύ ζόρι σκαλί σκαλί, αλλά και με τη βοήθεια του τότε Δημάρχου Κοσμίδη, των φιλάθλων και της διοίκησης». Ο πρώτος ανεπίσημος αγώνας βόλλεϋ του ΕΣΠΕΡΟΥ έγινε, παρουσία του τότε δημάρχου Καλλιθέας δικηγόρου Κατσίμπαρδη, στα εγκαίνια του γηπέδου «Κολωνάκια», με αντίπαλο τους Νέους Βύρωνος. Ο ΕΣΠΕΡΟΣ ηττήθηκε με 2-0. Ένα μήνα αργότερα, σε αγώνα ρεβάνς, νίκησε με το ίδιο σκορ. Οι πρώτοι επίσημοι αγώνες της ομάδας βόλλεϋ του ΕΣΠΕΡΟΥ έγιναν το καλοκαίρι του 1944 (25 Μαΐου έως 30 Ιουνίου), με τη συμμετοχή της στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Αθηνών – Πειραιώς του ΣΕΓΑΣ, με αντιπάλους τις ομάδες των Παναθηναϊκού, Νέων Βύρωνος, Τρίτωνος, Ιωνικού, Πανελληνίου, Ομίλου Αντισφαίρισης και Εμποροϋπαλλήλων. Με πέντε νίκες και δύο ήττες ο ΕΣΠΕΡΟΣ κατέλαβε την 3η θέση, πίσω από τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό και τον Πανελλήνιο. Έπαιξαν οι Γ. Καροτσιέρης, Δ. Καροτσιέρης, Ξύδας, Μουμτζίδης, Ζαννιδάκης, Μαρουλίδης, Δ. Δημόπουλος, Φαλιέρος, Ν. Μαγουλάς, Μ. Μάντικας, Φωτόπουλος και Μπαλτατζής… |
1944: Η πρώτη ομάδα βόλλεϋ του ΕΣΠΕΡΟΥ στο γήπεδο «Κολωνάκια» (Συγγρού και Αγίων Πάντων)
1944: Η παρέα που απετέλεσε την πρώτη ομάδα βόλλεϋ του ΕΣΠΕΡΟΥ
Ιούνιος 1944: Διασυλλογικό Πρωτάθλημα ΣΕΓΑΣ: Απονομή επάθλων (1ος ΠΑΟ, 2ος ΠΓΣ, 3ος ΕΣΠΕΡΟΣ) |
||
| Απόσπασμα από το κεφάλαιο “Μπάσκετ Ανδρών” | |||
|
…Για να επιτευχθεί η άνοδος του ΕΣΠΕΡΟΥ στην Α’ Εθνική Κατηγορία χρειαζόταν νίκη στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, εκτός έδρας με αντίπαλο τον Ιωνικό Νικαίας. Διαβάζουμε στον τύπο της εποχής («Αθλητική Ηχώ», Μάϊος 1972) το παρακάτω άρθρο του κορυφαίου αθλητικογράφου Βαγγέλη Φουντουκίδη: «ΑΜΟΙΒΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΟ Έπειτα από προσπάθειες και κόπους πολλών ετών, ένας ιδιαίτερα συμπαθής σύλλογος, ο Έσπερος, παίζει απόψε το «τελευταίο του χαρτί», στο πρωτάθλημα Α’ Κατηγορίας μπάσκετ. Αν νικήση εκτός έδρας τον Ιωνικό Νικαίας, αναδεικνύεται πρωταθλητής και ανέρχεται κατ’ ευθείαν στην Εθνική Κατηγορία, από την προσεχή περίοδο. Αναμφιβόλως, είναι άξιος για μια τέτοια τιμή, αν αναλογισθούμε την προσφορά του, επί μια 20ετία τώρα, στο αθηναϊκό μπάσκετ και την συστηματική, εις βάθος, εργασία, που κάνει χρόνια τώρα, στο άθλημα. Με αποτέλεσμα, οι παιδικές και εφηβικές ομάδες του να πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματά τους και να έχουν κατακτήσει αρκετούς τίτλους. Χωρίς να θέλω, λοιπόν, να στενοχωρήσω τον Πανιώνιο – που είναι ο μόνος αντίπαλός του στην μάχη του τίτλου – εύχομαι στον Έσπερο να επιτύχη στην αποψινή προσπάθειά του. Θα είναι μια δικαία ανταμοιβή των κόπων μιας εικοσαετίας !…» Η άνοδος του ΕΣΠΕΡΟΥ στην Α’ Εθνική Κατηγορία Μπάσκετ για πρώτη φορά στην ιστορία του επισφραγίστηκε στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, εκτός έδρας με αντίπαλο τον Ιωνικό Νικαίας. Διαβάζουμε στον τύπο της εποχής («Αθλητική Ηχώ», Μάιος 1972): «Ο ΕΣΠΕΡΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ Η Καλλιθέα φλέγεται! Το ίνδαλμά της, ο Έσπερος, ενίκησε χθες και τον Ιωνικό Νικαίας (εκτός έδρας) με 70 – 64 και ανέρχεται πανηγυρικά πλέον στην Εθνική κατηγορία, στην οποία θα αγωνίζεται από τη νέα σαιζόν. Δίκαιος και πεντακάθαρος ήταν ο θρίαμβος του Εσπέρου, ο οποίος, μετά από ένα αμφίρροπο πρώτο πεντάλεπτο, κρατούσε συνεχώς τη πρωτοπορία στο σκορ. Προηγήθη στο ημίχρονο 37 – 32 , στα μέσα του δευτέρου με 57 – 46, για να νικήσει τελικά με 70 – 64. Με το σφύριγμα της λήξεως εκατοντάδες οπαδοί του Καλλιθεατικού συγκροτήματος εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο, εσήκωσαν στα χέρια τους πρωταθλητάς και πανηγύρισαν αχόρταγα το δώρο αυτό που χρόνια τώρα περίμεναν. Σαφώς ανώτερος του αντιπάλου του ο Έσπερος δεν έδωσε ποτέ εις αυτόν το δικαίωμα να τον απειλήση επικίνδυνα. Έπαιξε σωστά και ωργανωμένα, είχε μιά εξαιρετική ευστοχία στα σουτ από μέση απόστασι κι έτσι ο απογοητευτικός Ιωνικός, ο οποίος υπέπεσε σε σωρεία λαθών, υπετάγη φυσιολογικά. Από την νικήτρια ηγέται του θριάμβου ήσαν ο συντονιστής Κοντογιάννης, ο φοβερός Κομνηνάκης και ο εκτελεστής Μπακίρογλου. Επίσης κατά διαστήματα ξεχώρισαν οι Ταυρόπουλος, Καρυπίδης. Από την ηττηθείσα κάπως ξεχώρισαν οι Μπολάτογλου, Ζέρβας. Οι διαιτηταί Αλιφραγκής, Κόντης υπέπεσαν σε σφάλματα, τα οποία όμως δεν μειώνουν την αξία της μεγάλης νίκης του Εσπέρου ΕΣΠΕΡΟΣ: Κομνηνάκης 16, Καρυπίδης 6, Ταυρόπουλος 7, Πανάγος 3, Κοντογιάννης 18, Λαγουδάκος 2, Μπακίρογλου 16, Απτόσογλου 2, Γιαρένης. ΙΩΝΙΚΟΣ ΝΙΚ.: Κοσσένας 5, Μπενετάτος 2, Μπολάτογλου 22, Πανταζής 5, Ζέρβας 21, Διαμαντόπουλος 2, Μαλαματενάκης, Γουριώτης 3». Την ίδια χρονιά ο ΕΣΠΕΡΟΣ κατέλαβε τη 2η θέση στο Πρωτάθλημα Εφήβων Κέντρου, ισοβαθμώντας με τον πρωταθλητή Αμύντα. Η άνοδος της ομάδας μπάσκετ του ΕΣΠΕΡΟΥ το 1972 στην Α’ Εθνική χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό από τους φιλάθλους της Καλλιθέας. Ήταν και πάλι ο ΕΣΠΕΡΟΣ, ο οποίος, στο μπάσκετ αυτή τη φορά, έκανε γνωστό το όνομα της Καλλιθέας στην ανώτατη κατηγορία. Είχαν προηγηθεί η ποδοσφαιρική ομάδα του ΕΣΠΕΡΟΥ τις χρονιές 1948 – 1949, 1949 – 1950 και 1954 – 1955 και η ομάδα βόλλεϋ του ΕΣΠΕΡΟΥ την περίοδο 1971 – 1972. Ακολούθησαν πολύ αργότερα οι φυσικές συνέχειες του ΕΣΠΕΡΟΥ στο μπάσκετ γυναικών (Εσπερίδες, δεκαετία 1990) και στο ποδόσφαιρο (ΠΑΕ ΓΣ Καλλιθέα, 2002). Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι, ότι την ομάδα του ΕΣΠΕΡΟΥ εκείνης της εποχής αποτελούσαν νεαροί αθλητές, προερχόμενοι από τα φυτώρια του συλλόγου, ιδιαίτερα ταλαντούχοι, που είχαν κατακτήσει διαδοχικές χρονιές τους τίτλους του πρωταθλητή παίδων και εφήβων. Την ανδρική ομάδα αποτελούσαν (σε παρένθεση οι ηλικίες) οι Κοντογιάννης (22), Πανάγος (19), Μπακίρογλου (19), Λαγουδάκος (19), Κομνηνάκης (18), Γιαρένης (18), Γεωργίου (18), Ταυρόπουλος (17), Καρυπίδης (17), Απτόσογλου (16), Καρράς (16) και Καρατζαφέρης (16). Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι, ότι την ομάδα του ΕΣΠΕΡΟΥ εκείνης της εποχής αποτελούσαν νεαροί αθλητές, προερχόμενοι από τα φυτώρια του συλλόγου, ιδιαίτερα ταλαντούχοι, που είχαν κατακτήσει διαδοχικές χρονιές τους τίτλους του πρωταθλητή παίδων και εφήβων. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι, ότι την ομάδα του ΕΣΠΕΡΟΥ εκείνης της εποχής αποτελούσαν νεαροί αθλητές, προερχόμενοι από τα φυτώρια του συλλόγου, ιδιαίτερα ταλαντούχοι, που είχαν κατακτήσει διαδοχικές χρονιές τους τίτλους του πρωταθλητή παίδων και εφήβων. Στις δεκαετίες της ιστορίας της Α’ Εθνικής κατηγορίας μπάσκετ καμία άλλη ομάδα δεν συμμετείχε ποτέ με τέτοια ηλικιακή σύνθεση, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατον να επαναληφθεί στο μέλλον… |
1972: Τάϊμ άουτ: Λαγουδάκος, Πανάγος, Καρυπίδης,Κοσμίδης, Τσιτσακόπουλος, Μπακίρογλου και Κοντογιάννης με τον Κώστα Αναστασάτο
5 Μαΐου 1972: ΕΣΠΕΡΟΣ – Πανιώνιος 61 – 53
5 Μαΐου 1972: Μετά τη νίκη επί του Πανιωνίου και την προοπτική ανόδου για 1η φορά στην Α’ Εθνική
ΜάΙος 1972: Σχόλιο του Βαγγέλη Φουντουκίδη στην «Αθλητική Ηχώ», ενόψει της ανόδου του ΕΣΠΕΡΟΥ στην Α’ Εθνική
Μάιος 1972: Τελευταία αγωνιστική: Ιωνικός Νικαίας – ΕΣΠΕΡΟΣ 64 – 70 |
||
