Την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου στις 12 το μεσημέρι ο Δήμος Καλλιθέας (όλες οι δημοτικές παρατάξεις) διοργανώνει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Τζιτζιφιών (τέρμα λεωφόρου Θησέως), ενάντια στις προθέσεις της Κυβέρνησης για την «αξιοποίηση» της Ολυμπιακής παραλίας της Καλλιθέας και του χώρου του απομακρυνθέντος Ιπποδρόμου.

Όσοι δεν είναι μέχρι παρεξηγήσεως καλοπροαίρετοι θα συμφωνήσουν μάλλον, ότι η παρακάτω χρονική ακολουθία των γεγονότων (2001-2005) ΔΕΝ μπορεί να είναι συμπτωματική:

α. Με πρόσχημα την καθυστέρηση μεταφοράς του Ιπποδρόμου στο Μαρκόπουλο, οι προβλεπόμενες στον χώρο του Ιπποδρόμου λυόμενες και προσωρινές ολυμπιακές εγκαταστάσεις επαναχωροθετούνται στην παραλία της Καλλιθέας (Τζιτζιφιές).

β. Με πρόσχημα απαιτήσεις της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, οι οποίες ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν, μεγαλώνουν οι διαστάσεις του κλειστού γυμναστηρίου του Τάεκ Βον Ντο και του ανοικτού του Μπητς Βόλλεϋ.

γ. Προβάλλονται «τεχνικοί» λόγοι, που «απαγορεύουν» την κατασκευή λυομένων κατασκευών με τις νέες μεγάλες διαστάσεις. Οι προσωρινές κατασκευές μελετώνται και κατασκευάζονται ως μόνιμες.

δ. Κάτω από τα δειλά ψελλίσματα των τότε αρμοδίων περί οικονομικής βιωσιμότητας, σε συνδυασμό με την ανοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και με τα πετάσματα που κρύβουν από τους πολίτες το είδος και το μέγεθος των κατασκευών στην παραλία της Καλλιθέας, «φυτεύεται» στη στενή παραθαλάσσια ζώνη κι ένα «γραμμικό κτίριο για την φιλοξενία αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων», κτίσματα δηλαδή συνολικού μήκους ενός χιλιομέτρου !

ε. Το «πακέτο» παρουσιάζεται στους τρομοκρατηθέντες ανυποψίαστους πολίτες τις παραμονές της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.

στ. Με την τελετή λήξης των αγώνων αρχίζει το μετα-ολυμπιακό «παραμύθι» περί εξασφάλισης της οικονομικής βιωσιμότητας ενός μεγάλου «δελφινάριου» (μπητς βόλλεϋ) κι ενός ακόμη «παλαί ντε σπορ», του 8ου ή 10ου στην Αθήνα, η οποία δεν είχε κανένα το 1984.

ζ. Κατά την παρούσα αλλά και την προηγούμενη Κυβέρνηση, η οικονομική βιωσιμότητα των δύο αυτών κατασκευών προϋποθέτει την αλλαγή της χρήσης τους από αθλητικές εγκαταστάσεις σε συνεδριακό κέντρο (Τάεκ Βον Ντο) και συναυλιακό χώρο (Μπητς Βόλλεϋ). Προϋποθέτει επίσης «δουλείες» επί των μοναδικών ελευθέρων χώρων της πόλης της Καλλιθέας, δηλαδή της Παραλίας της και του χώρου του Ιπποδρόμου.

η. Το σενάριο αυτό, εξωφρενικό ως σύλληψη αλλά συνεπέστατο στην εφαρμογή, επιχειρείται να θεσμοθετηθεί σε λίγες μέρες με Νόμο του Ελληνικού κράτους !

θ. Στο μεταξύ έχει ολοκληρωθεί η βαθιά εκσκαφή στο οικόπεδο της Ριζαρείου δίπλα στο Τάεκ Βον Ντο, έχουν κατασκευαστεί περιμετρικά οι πασσαλότοιχοι αντιστήριξης των πρανών της εκσκαφής και η Εκκλησία (Κράτος και Εκκλησία πάνε μαζί στην Ελλάδα) περιμένει στη γωνία το πράσινο φως της Βουλής, που θα προσδιορίζει το είδος των χρήσεων, με τις οποίες θα γεμίσει η ορθάνοιχτη τρύπα.

Ο φάκελλος της υποψηφιότητας της Αθήνας για την ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων (1996 και 2004) περιελάμβανε την απλή και σαφή πρόταση του πολεοδόμου Κανδύλη για τη συγκρότηση ενός μεγάλου χώρου αναψυχής ΧΩΡΙΣ ΜΟΝΙΜΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ, αποτελούμενου από δύο ενότητες (Παραλία και Ιππόδρομος) που επικοινωνούν μέσω πλατιάς πεζογέφυρας (Εσπλανάδα).

Με μια απαράδεκτη αλλά επιμελέστατα σχεδιασμένη μεθόδευση κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν, ότι η απλή και σαφής αυτή πρόταση έχει μετατραπεί σε τόσο σύνθετο πρόβλημα, ώστε η επίλυσή του να καθιστά υποχρεωτική την προσφυγή στη γνωστή για τις περιβαλλοντικές της ευαισθησίες ελληνική ιδιωτική πρωτοβουλία.

Οι ίδιοι «κάποιοι», που δεν εμφανίζονται πουθενά, εντοπίζουν τη συνθετότητα του προβλήματος στην αδυναμία της οργανωμένης κοινωνίας να αναλάβει τις δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας του μεγάλου «δελφινάριου» και του 8ου ή 10ου «παλαί ντε σπορ» της πρωτεύουσας.

Ένας σοφός είχε πει, ότι «ορισμένες φορές, αντί να προσπαθείς να επιλύσεις ένα σύνθετο πρόβλημα, είναι προτιμότερο να το διαλύσεις».

Αν λοιπόν η διατήρηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων στην παραλία της Καλλιθέας (Τάεκ Βον Ντο και Μπητς Βόλλεϋ) ούτε αθλητικούς σκοπούς εξυπηρετεί, ούτε συμβατή είναι με τους διακηρυγμένους σχεδιασμούς και με τα όνειρα των κατοίκων της πόλης για την Παραλία της και τον χώρο του Ιπποδρόμου, τότε καλύτερο θα είναι οι εγκαταστάσεις αυτές ΝΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΟΥΝ.

Με τον τρόπο αυτόν, ούτε «γάτες» στις Τζιτζιφιές, ούτε ζημιές στα κρατικά ταμεία.

Καμμιά εμπορική «αξιοποίηση» στην Παραλία της Καλλιθέας και τον Ιππόδρομο. Κανένα μόνιμο κτίσμα. Με την εξαίρεση ίσως μια λιτής αναμνηστικής στήλης στην απόληξη της Εσπλανάδας, μπροστά από το χώρο του κατεδαφισμένου Τάεκ Βον Ντο, με την ακόλουθη επιγραφή για τους επιγόνους:

«Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΟΦΙΑ, ΣΟΦΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ».

Στα τσιμεντόπληκτα λαϊκά μας προάστια, η περιβαλλοντικά και κοινωνικά υποβαθμισμένη νεολαία κάτι αντίστοιχο προσπαθεί να εκφράσει με βανδαλισμούς. Οι πραγματικοί όμως ΒΑΝΔΑΛΟΙ ενδημούν βορειότερα κι ετοιμάζονται να επιδράμουν.