Σήμερα 4 Οκτωβρίου πήραμε το ακόλουθο e-mail:

“Καλημέρα σας! Είμαι ο ΦΙΛΑΘΛΟΣ του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ που σας είχα στείλει και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με τους Πάνθηρες, τους οποίους εκτιμώ και σέβομαι. Δεν θέλω να δώσω περαιτέρω επέκταση στο θέμα. Ζητώ συγνώμη που στέλνω ανώνυμα αλλά είμαι 26 χρονών αθλητής και ελπίζω να αντιλαμβάνεστε τον λόγο για τον οποίο το πράττω. Παραδέχομαι ότι ερμήνευσα το ποίημα μονόπλευρα. Με εξέπληξε ευχάριστα η απάντηση σας. Καλή επιτυχία σε όλα τα τμήματα του ΕΣΠΕΡΟΥ, ήθελα με τα κεφαλαία να τονίσω τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ και όχι να μειώσω τον ΕΣΠΕΡΟ”.

Φίλε σ’ ευχαριστούμε πολύ για τη συνδρομή σου στη διατήρηση του στοιχειώδους αυτού διαλόγου στο επιθυμητό επίπεδο. Το λιτότατο σχόλιό μας στις 30 Σεπτεμβρίου ήταν ο ευπρεπέστερος δυνατός τρόπος άμυνας του ΕΣΠΕΡΟΥ, απέναντι στην αδικαιολόγητη εμπλοκή του ονόματός του σε ενδο-οικογενειακές “διαφορές” άλλου συλλόγου.

Ο φίλος (ή φίλη) επισκέπτης του δικτυακού μας χώρου δυστυχώς δεν μας γνώρισε τη διεύθυνση του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου ώστε να του απαντήσουμε. Αναγκαζόμαστε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον δημόσιο χώρο:

Φίλε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Ενδεχομένως δεν πρόσεξες ιδιαίτερα τους στίχους του ποιήματος, τους οποίους μας υποχρεώνεις να επαναλάβουμε:

“Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει.
Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα.
Έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω.
Πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες”.

Φίλε, το “εγώ” του ποιήματος, εν προκειμένω, είμαστε εμείς. Που ασφαλώς αναγνωρίζουμε τη σημερινή κατάσταση, αλλά, όπως εύστοχα παρατηρείς, δεν την παραδεχόμαστε ως τετελεσμένη. Τα “κρυμμένα τιμαλφή” που πρέπει να σώσουμε είναι η ιστορία μας (βλέπε σχετική ενότητα του δικτυακού μας χώρου), η οποία, όσο να’ ναι, κάτι πρέπει να θυμίζει και σε σένα. Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε την ηλικία σου για να αναφερθούμε σε παραδείγματα, που ενδεχομένως έχεις ζήσει όπως κι εμείς.

Ασφαλώς δεν αντιλαμβανόμαστε τον λόγο για τον οποίο, τόσο στην ανακοίνωση των “Πανθήρων”, όσο και στο δικό σου e-mail, ο ΕΣΠΕΡΟΣ γράφεται με πεζά γράμματα και ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ με κεφαλαία. Δεν θα σταθούμε όμως εκεί. Όπως θα διαπιστώσεις, στο δικτυακό μας χώρο χρησιμοποιούμε κεφαλαία για ΟΛΕΣ τις ομάδες, από τη “μικρότερη”, μέχρι τη “μεγαλύτερη”, με όποιον τρόπο κι αν αντιλαμβάνεται κανείς το “μεγάλο” και το “μικρό”.

Φίλε, η ποίηση διαφέρει από το ρεπορτάζ. Επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Έτσι, στους παραπάνω στίχους, αν στη θέση του “εγώ” αντί για τον ΕΣΠΕΡΟ θεωρήσουμε για παράδειγμα τον “Πάνθηρα”, οι στίχοι εξακολουθούν να παράγουν νόημα, διαφορετικό αυτή τη φορά. Παραπέρα, αν στη θέση του “εγώ” βάλουμε αυτούς, στους οποίους επιτίθενται οι “Πάνθηρες” με την ανακοίνωσή τους, οι στίχοι και πάλι παράγουν νόημα, διαφορετικό τώρα από εκείνο και των δύο προηγούμενων αναγνώσεων.

Έτσι λοιπόν, αυτό που εσύ χαρακτηρίζεις ως ειρωνεία και επίδειξη πνεύματος, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί παρά ανάγνωση διαφορετική από τη δική μας των στίχων ενός ποιήματος, που γράφτηκε πριν μερικές δεκαετίες, για άλλους λόγους και με άλλη αφορμή.

Ακριβώς επειδή στη διαδρομή της ιστορίας ο ΕΣΠΕΡΟΣ συναντήθηκε πολλές φορές μέσα στους αγωνιστικούς χώρους με τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ, κάτι που δείχνεις να μη γνωρίζεις, σεβόμαστε τον σύλλογο αυτόν ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Τα τελευταία χρόνια έχουμε πρόσθετους λόγους να σεβόμαστε την ΚΑΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, επειδή ανήκει σε (και διοικείται από) φίλους μας, που μεγάλωσαν κι ανδρώθηκαν στον ΕΣΠΕΡΟ.

Φίλε, η συλλογική προτίμηση του καθενός μας αποτελεί προϊόν σύνθετων διεργασιών. Εμείς επιλέξαμε τον ΕΣΠΕΡΟ. Θα συμφωνήσεις, ότι αν στα παιδικά μας χρόνια (ή αργότερα) αναγνωρίζαμε κάποιον λόγο, για τον οποίον θα χρειαζόταν να δώσουμε “εξετάσεις”, προκειμένου να “περάσουμε” αλλού, θα περνούσαμε με “υποτροφία” !

Καλή επιτυχία στην ομάδα σου.

Σε απάντηση του σχολίου μας στις 30 Σεπτεμβρίου πήραμε από φίλο επισκέπτη του δικτυακού μας χώρου το ακόλουθο e-mail:

“Σήμερα επισκέφθηκα το πολύ καλά οργανωμένο site σας! Καλά κάνατε και επαναδημοσιεύσατε την πολύ εύστοχη ανακοίνωση των “Πανθήρων”! Ήταν ατυχής η προσπάθεια ειρωνείας και πνεύματος από μέρους σας, με αυτούς τους όμορφους στίχους που προβάλατε, διότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένας παραλληλισμός από κανένα νοήμονα γνώστη της Ελληνικής αθλητικής πραγματικότητας. Τα τελευταία τουλάχιστον 3 χρόνια κάνετε σε βάθος βήματα προόδου! Με τέτοιες ανακοινώσεις πηγαίνετε πίσω σε εποχές που δεν θέλετε να θυμάστε! Είναι τιμή σας να αναγράφεται το όνομα του έσπερου δίπλα στου ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ !!! Για το καλό της πόλης σας και του Ελληνικού Αθλητισμού, που γενικότερα προσφέρετε, μην μικραίνετε ακόμη περισσότερο τον σύλλογό σας δείχνοντας ότι δεν είστε ρεαλιστές!”